Deze week in de bios (afl. 16): Diversiteit alom

Deze week in de bioscoop vijf films vol actie, avontuur, treurende families en flirtende blanke hetero’s. In de metafysische actiefilm Knowing redt Nicolas Cage (net niet?) de wereld. In het Japanse drama Still Walking treurt een familie voor het vijftiende jaar om hun verloren zoon. In de intelligente actiefilm The International bevechten Clive Owen en Naomi Watts bankdirecteuren vanwege vermeende wapenhandel. In de datemovie He’s just not that into you krijgen de single ladies hun man gewoon aan het einde. In de fantasy-avonturenfilm Inkheart speelt Brendan Fraser wederom een laconieke avonturier. Genoeg diversiteit deze week dus.

Knowing – Alex Proyas
Cast: Nicolas Cage, Chandler Canterbury; Release: 09-04-2009

50 jaar terug vroeg de juf haar kinderen een tekening te maken van hoe zij de toekomst zagen. Stapels tekeningen van ruimteschepen werden in een capsule onder de grond gestopt. In 2009 wordt de capsule geopend en worden de tekeningen uitgedeeld aan de huidige kinderen van de school. Caleb krijgt echter geen tekening van een ruimteschip in handen, maar een vel vol cijfers. Caleb’s vader, hoogleraar astrofysica John (Nicolas Cage), ontdekt een patroon in de getallen: alle grote wereldrampen en het aantal doden van de afgelopen vijftig jaar staan er in chronologische volgorde op. Met nog drie data te gaan. Binnen een week.
Alex Proyas regisseerde eerder de Will Smith-hit I Robot. Knowing is een gelijksoortige actiefilm met een metafysisch tintje. Grote filosofische vragen over het bestaan op deze wereld komen tussen de actiescènes voorbij. Waarom zijn we hier op aarde? Is er leven buiten onze dampkring? Bestaat het toeval of is alles voorbestemd? Hoe en wanneer gaat de aarde ten onder? Zullen er uitverkorenen zijn, die gered kunnen worden? Naarmate John meer ontdekt over de herkomst van het cijfervel en zijn zoon fluisterstemmen begint te horen, kan John steeds meer van die grote vragen kan beantwoorden. Knowing is een interessante film met allerlei verwijzingen naar apocalyptische bijbelse literatuur (de naam Caleb en de voorspellende tekening die de jongen maakt verwijst naar een schilderij over het visioen van Ezekiël, daarnaast speelt Openbaringen een rol). Jammer alleen dat Nicolas Cage de film overheerst met zijn houterige spel. Cage is een goed acteur, die in het verleden een aantal sterke acteerprestaties heeft neergezet (Adaptation., Leaving Las Vegas, Matchstick Men), maar eigenlijk altijd tegenvalt in actiefilms.

Still Walking (Aruitemo aruitemo) – Hirokazu Koreeda
Cast: You, Hiroshi Abe, Yoshio Harade; Release: 09-04-2009

15 jaar terug kwam Junpei om bij het redden van een jongetje uit het water. Elk jaar op de dag van zijn overlijden komen zijn ouders, broer en diens kinderen bijeen. Om te gedenken, maar ook om elkaar te zien en de gebruikelijke familiare irritaties over tafel te werpen. Zo voelt de overgebleven broer zich nooit op zijn gemak, omdat hij het idee heeft dat hij niet voldoet aan de verwachtingen van zijn ouders. Ook komt de geredde jongen al 15 jaar schuldbewust bedankt zeggen.
Koreeda maakte indrukwekkende en verontrustende films als Nobody knows en Afterlife. In vergelijking met die films is Still Walking een stuk rustiger van toon. Wat daarbij helpt is dat het maar om één familie gaat, die op één dag in één huis bijeenkomen. Meer krijg je als kijker niet te zien. Maar het is genoeg, want de onderlinge verhoudingen en spanningen sijpelen langzaam door. Ondanks het onderwerp, de traumaverwerking van een familie, is Still Walking wel een lichte film. In het drama is namelijk genoeg ruimte voor humor.

Inkheart – Iain Softley
Cast: Brendan Fraser, Eliza Bennett, Helen Mirren, Paul Bettany Release: 16-04-2009

Brendan Fraser lijkt nog maar in één soort film te kunnen spelen. Na drie Mummy-films en een Jules Verne-verfilming (Journey thru the centre of the world), speelt hij wederom een onderzoeker/professortype dat op avontuur gaat. In Inkheart komt de 12-jarige Meggie erachter dat haar alleenstaande vader personages uit boeken tot leven kan brengen door die boeken voor te lezen. Alle goede personages worden ergens in Azië gevangen gehouden door een slecht boekenpersonage. Meggie en haar vader gaan hen redden en komen er ook nog eens achter waarom haar moeder/zijn vrouw enkele jaren terug op mysterieuze wijze verdween.
Inkheart is niet bijster origineel, maar wel lekker. Fraser heeft wat Harrison Ford in zijn Indiana Jones-films ook had (had, want deel Indie-4 was vorig jaar een teleurstelling): laconieke avonturiershumor. Terwijl hij over een afgrond springt, kan hij midden tussen het gillen door, een relativerende grap op de juiste wijze brengen. Een groot verschil met bijvoorbeeld die andere Indiana-Jones-cloon, de National Treasure-filmreeks met Nicolas Cage in de hoofdrol. Bij Cage is alles veel te groots en dramatisch. Fraser daarentegen is luchtig en daarmee precies het soort avonturier dat je met gemak en plezier door dit soort films heen sleept.

The International - Tom Tykwer
Cast: Clive Owen, Naomi Watts; Release: 16-04-2009

Na de dood (moord?) van een collega is Interpol-agent Louis (Clive Owen) extra gemotiveerd om door te gaan met de zaak waar hij met zijn overleden collega aan werkte. Louis werkt vanaf dat moment samen met openbaar aanklager Eleanor (Naomi Watts) aan het onderzoek naar duistere praktijken van een internationale wereldbank. Ze zijn verdachte transacties op het spoor, maar moeten daarvoor via Berlijn, naar Istanboel, Frankrijk, Londen en even snel op en neer naar Amerika.
Dit is geen film over vliegreizen, maar over internationale complotten tussen grote banken, bedrijven en wapenhandelaren. Wel verfrissend dat de bankdirecteuren in deze tijd van crisis nu eens niet naar hun bonus worden gevraagd, maar naar hun banden met criminelen. Verfrissend is sowieso een sleutelwoord bij deze film. The International is realistisch, serieus en soms zelfs intelligent. En dat voor een actiefilm! De film is qua onderwerp goed vergelijkbaar met de James Bond- en bijvoorbeeld Transporterfilms: internationaal opererende criminele organisaties worden nagejaagd door een Engelse gentleman met een mooie vrouw aan zijn zijde. Het grote verschil is echter dat er in The International een goed verhaal vertelt wordt, waar de actiescènes een logisch onderdeel van uitmaken. In de laatste Bond- en Transporter-films is het verhaal overduidelijk ondergeschikt aan de over-the-top actiescènes. In The International zit één actiescène die qua locatie over-the-top is. Als de held en de crimineel elkaar treffen, komt het tot een schietpartij in het New Yorkse Gugenheimer-museum. Het chique museum met zijn strakke vormgeving komt eindelijk tot leven.

He’s just not that into you - Ken Kwapis
Cast: Jennifer Aniston, Scarlett Johansson, Ben Affleck, Justin Long; Release: 16-04-2009

Op een verder niet interessant bedrijf werken Jennifer Aniston, Jennifer Connelly en Ginnifer Goodwin. De eerste Jennifer is net van Ben Affleck af, de tweede wil eindelijk eens kinderen met haar man Bradley Cooper, terwijl de derde dame maar niet aan de man kan komen. Tussen al deze behoorlijk grote acteurs fladderen ook nog eens Scarlett Johansson als losbandige yoga-lerares en de altijd leuke, maar hier wat timide, Drew Barrymore (ook al op zoek naar een man). Met zo’n sterrencast en zoveel verhaaltjes over de liefde, zou je haast denken dat dit de Amerikaanse versie van Love, actually of Alles is liefde is. Maar nee. Het eerste opvallende verschil is dat het hier enkel om blanke, heteroseksuele stellen gaat. Een gemiste kans natuurlijk, niet alleen voor de diversiteit van de film, maar ook voor de boxoffice, want je loopt zo enkele doelgroepen mis aan de kassa. Daarnaast is deze film niet zo uitmuntend goed. Dat komt vooral door het scenario, dat niet zo vernuftig in elkaar zit als de twee Europese voorbeelden. Waar in Love actually en Alles is liefde de losse verhaallijnen vakkundig naast elkaar en door elkaar heen lopen, gaat dat in He’s just not net even iets minder soepel. Maar iets minder dan uitmuntend is nog altijd behoorlijk goed. Zo is er met de acteurs en hun samenspel niets mis. Zelfs Aniston en Affleck zijn leuk, terwijl Aniston toch wat tegenvalt de laatste tijd (denk aan Marley & me) en Affleck nooit echt goed uit de verf kwam. Scarlett Johansson en vooral Ginnifer Goodwin stelen echter de show.

Ricco van Nierop

In de vorige edities van ‘Deze week in de bios’:
14: Bride Wars / The Reader
12: Defiance / The Duchess / Che (part 1) / Bollywood hero
11: Role Models, Appaloosa, Gran Torino, Confession of a shopaholic, Two lovers, Marley & me
09: Il Divo / Rachel Getting Married / Involuntary
08: Pink Panther 2 / Transsiberian / Traitor
07: The Wrestler / Slumdog Millionaire / Bolt / City of Ember
06: The Higher Force / Eldorado / Frozen River / Doubt / Make it happen
04: Kan door huid heen / Curious Case of Benjamin Button / Gomorra / Valkyrie
03: Diary of a Times Square Thief / Revolutionary Road / Milk / Links / Zack & Miri make a porn
02: Frost/Nixon / Seven Pounds
01: Hamlet2 / The Visitor / Yesman