Week 33, 34: Debutanten en ervaren komedianten

Drie debutanten deze week: Sophie Barthes (behoorlijk geslaagd met Cold Souls), Pedro Gonzalez-Rubio (cultureel antropologisch in Alamar) en Agnieszka Wojtowicz-Vosloo (non-functioneel bloot in After.Life). En ook nog drie ervaren rotten: M. Night Shyamalan (effectief maar saai met The Last Airbender), Friedberg & Seltzer (volkomen ruk met Vampires Suck) en Jay Roach (behoorlijk funny met Dinner for Schmucks).

Cold Souls – Sophie Barthes
Cast: Paul Giamatti, Armand Schultz, Emliy Watson; Release: 19-08-2010

Een gegeven waar je een actie- of sciencefictionfilm mee kunt maken, maar Sophie Barthes maakte er een drama van: een high brow acteur is depressief en komt in contact met een dokter die zijn ziel invriest en omruilt. Als hij de ziel van een Russische soapactrice krijgt, gaat hij op onderzoek uit naar de duistere praktijken achter de ondergrondse, internationale zielenhandel. Cold Souls is een drama met filosofische trekjes en humoristische elementen. Deze toon in combinatie met het gegeven doet vermoeden dat debuterend regisseur Barthes een groot fan is van de door Charlie Kaufman geschreven Being John Malkovich of Eternal Sunshine of the Spotless Mind en geef haar eens ongelijk. Net als in Being John Malkovich gaat het in Cold Souls om een hoofdpersoon die samenvalt met de acteur die deze rol speelt (Paul Giamatti speelt hier Paul Giamatti). En net als in Eternal Sunshine… wordt er ingegrepen in de geest van de hoofdpersoon. Giamatti speelt een versie van zichzelf, die past bij het beeld dat je van hem kent uit films als American Splendor of Sideways, oftewel: Giamatti de tobber. Ondanks deze overlap met andere films, is Cold Souls wel degelijk origineel en interessant. Dat komt voornamelijk door de lichtheid waarmee Barthes het sciencefiction-gegeven doorvoert; Cold Souls balanceert prettig tussen filosofie, komedie en drama in.

Alamar (To the sea) – Pedro Gonzalez-Rubio
Cast: Jorge Machado, Nestor Marin; Release: 19-08-2010

Net als het Franse La Vie au Ranch dat ook op het Rotterdamse Filmfestival draaide en nu in de filmhuizen te zien is, lijkt het Mexicaanse Alamar wel een documentaire. De camera volgt een jongetje dat een zomer doorbrengt met zijn vader, die visser is in een Mexicaanse kustdorpje. Pedro Gonzalez-Rubio maakte eerder twee documentaires en komt nu met zijn eerste speelfilm. Alamar is zo’n plotloze film waarvoor je naar het filmhuis gaat om het leven te bekijken zoals dat geleefd wordt aan de andere kant van de wereld: Cinema Exotica. Filmografische culturele antropologie. Het leven voor Natan is een ontdekkingstocht; hij leert het werk van zijn Maya-vader kennen, het leven op zee. Met het besef dat Natan na deze zomer met zijn moeder naar Italië vertrekt, zie je met welke intensiteit zijn vader deze zomer doorbrengt. Alhoewel geen documentaire, is Alamar een prachtig document van een vader en zoon in Mexico.

After.Life – Agnieszka Wojtowicz-Vosloo
Cast: Christina Ricci, Liam Neeson, Justin Long; Release: 26-08-2010

John Deacon (Neeson) zorgt goed voor de doden die bij hem binnen worden gebracht: hij kleedt ze aan, hij maakt ze op en stopt ze in hun kist. Opvallend genoeg praat hij ook tegen ze. Het meest vreemde is echter dat de doden tegen hem terug praten. Zo ook Anna Taylor (Ricci), die na een auto-ongeluk in het mortuarium terecht kwam. Samen met haar begrafenisondernemer reconstrueert ze de laatste dagen van haar leven – of is ze helemaal niet dood? Het op zich slim bedachte spel tussen feit en fictie (dood of leven) dat in After.Life gespeeld wordt, komt maar niet tot …uhm leven. Voor een horrorfilm gebeurt er te weinig engs. Voor een thriller ook. Debuterend regisseur Wojtowisz-Vosloo had iets minder tijd mogen besteden aan het mooi (+ kil) in beeld brengen van het naakte lijf van Christina Ricci en iets meer aan het aanscherpen van het scenario.

The Last Airbender - M. Night Shyamalan
Cast: Noah Ringer, Dev Patel; Release: 19-08-2010

Aang heeft zijn studie niet afgemaakt – en dat komt ’m zwaar te staan nu alle vuurvechters het op zijn woonplaats, de Zuidelijke Luchttempel, hebben gemunt. Je snapt het al – Aang studeerde geen communicatiewetenschappen of Technische Bedrijfskunde. Nee, hij werd opgeleid door monniken tot luchtmeester. Hij skipte school toen hij twaalf was – werd hierdoor 100 jaar ingevroren en eenmaal weer ontdooid, was hij de enige nog levende luchtmeester. Hij wordt door de vuurvechters aangevallen, maar gelukkig maakt hij snel vrienden met Zuko, Katara en Sokka.
The Last Airbender is gebaseerd op de Nickelodeon-tekenfilmserie, Avatar: The Last Airbender, die weer veel wegheeft van een manga-strip vermengd met mystieke wijsheden. Want niet alleen oosterse vechtsporten en monniken komen voorbij, alle elementen (vuur, water, aarde, lucht) spelen een grote rol in de verhalen. De film brengt vooral het specialisme van de airbenders, waterbenders en firebenders prachtig in beeld: grote bellen water, vlammen of lucht worden door de vechters in bedwang gehouden en als wapens gebruikt. Regisseur Shyamalan hoopt met dit eerste deel van een trilogie weer grote successen te scoren zoals hij deed met The Sixth Sense. The Last Airbender is een best aardig gelukte actiefilm met een slap verhaaltje, een vleugje mystiek en prachtige visuals voor iedereen die Narnia ontgroeid is en yoga te diepzinnig is.

Vampires Suck – Jason Friedberg, Aaron Seltzer
Cast: Jenn Proske, Matt Lanter, Anneliese van der Pol; Release: 26-08-2010

Heb je een hekel aan die vampierenrage en de razend populaire Twilight-serie, dan is dit – ondanks de titel – toch geen film voor jou. Vampires Suck is een spoof (film die andere films parodieert), een genre dat in de jaren ’70 en ’80 groot werd gemaakt door het trio Zucker/Abrahams/Zucker (Naked Gun, Airplane). De laatste jaren worden voor de Amerikaanse markt aan de lopende band dit soort films gemaakt door het duo Jason Friedberg en Aaron Seltzer. Zij maakten naam met de Scary Movie-reeks en vervolgden deze nog redelijk lollige films met Date Movie, Epic Movie en Disaster Movie. De spoofs van Zucker/Abrahams/Zucker waren vaak ook zonder dat je de verwijzingen herkende nog behoorlijk leuk, maar bij de spoofs van Friedberg/Seltzer zijn de parodieën enkel grappig als je de originele films kent. En dan heb ik het over de eerste Scary movie-films. Ondertussen zijn de grappen in Vampires Suck volslagen niet-grappig meer, ook met kennis van vampierenfilmzaken. Dit is een film bedoeld voor mensen zonder smaak, waarmee het omgekeerd geredeneerd wel weer een cultfilm zou kunnen worden…

Dinner for Schmucks – Jay Roach
Cast: Steve Carell, Paul Rudd, Zach Galifianakis, Jemaine Clement; Release: 26-08-2010

Barry (Carell) is een heel normale man. Hij werkt bij de belastingdienst en heeft een vrouw en een hobby. Had een vrouw, moet ik zeggen, want zijn collega nam zijn vrouw van hem over. En die hobby: dat is het opzetten en aankleden en ensceneren van dode muizen. Toch vindt Barry zichzelf een heel normale man. Tim (Rudd) vindt Barry niet zo normaal en dat komt goed uit, want hij wordt geacht een ‘gek’ mee te nemen naar een belangrijk diner van zijn werk. Het idee achter dit diner is dat de medewerker met de grootste idioot meer aanzien krijgt (en bijbehorende promotie). Sinds hun toevallig ontmoeting komt Tim niet meer van de opdringerige Barry af en overkomen hem allemaal rampen.
Dinner for Schmucks is een simpele komedie met een grote hoeveelheid aan excentrieke figuren. Niet alleen speelt Jeff Dunham (buikspreek-standupper) een rol, ook komt Zach Galifianakis voorbij als mind-controller. Daarnaast haalde regisseur Jay Roach (bekend van de Austin Powers-reeks) twee talenten uit de zeer komische tv-serie The Flight of the Conchords (Kristin Schaal en Jemaine Clement!). De grootste sterren moeten Paul Rudd en Steve Carell zijn, maar de eeuwige goedzak Rudd wordt logischerwijs weggespeeld door Carell. Carell die grandioos was in films als Little Miss Sunshine en Dan in real life en natuurlijk in de tv-serie The Office USA, viel in zijn laatste komische film (Date Night) erg tegen. Carell heeft zichzelf hervonden en wel met een spel en mimiek (of simpelweg een gebitje) dat erg doet denken aan Peter Sellers. Dinner for Schmucks is dankzij veel onzinnige lol en het spel van een talentvolle cast prettig gestoord.

Ricco van Nierop

In de vorige edities van FILM 2010:
32: Shocking Blue
32: Le Refuge
31: La Vie au Ranch
30: Brooklyn's Finest
29: Exam
29: The Karate Kid
28: Knight & Day
28: Orson Welles & Me
28: Pepperminta (IFFR'10)
27: Unthinkable
27: Shrek 4Ever After
27: Leap Year
27: Unthinkable
26: Get him to the Greek
26: Twilight 3: Eclipse
25: Nordwand
24: The Backup Plan
23: Ondine
22: Mr. Nobody
22: Repo Men
22: She's out of my league
21: Life During Wartime (IFFR '10)
20: Tomorrow at dawn
20: Win/Win (IIFR'10)
19: Yo Tambien (IFFR'10)
19: Balibo
18: Les Barons (IFFR'10)
18: Baaria
17: Air Doll (IFFR '10)
16: The Crazies
16: Vincere
16: Samson & Delilah (IFFR '10)
15: Green Zone
14: De Vliegenierster van Kazbek (IFFR '10)
14: Desert Flower
13: L'enfer...(IFFR '10)
13: Nobody knows about Persian Cats (IFFR '10)
13: The Wind Journeys (IFFR '10)
12: Crazy Heart
12: The Messenger
11: Lourdes (IFFR '10)
11: The Road
11: Lebanon (IFFR '10)
10: Invictus
10: Eyes Wide Open (IFFR '10)
9: Visage (IFFR '10)
9: Daybreakers
9: Harry Brown
9: Hunting & Zn (IFFR '10)
9: The Lovely Bones
8: Gevangenen van de grond (IFFR '10)
8: Tales of the Golden Age (IFFR '10)
8: Nine
7: The Hurtlocker
7: My Queen Karo (IFFR '10)
7: An Education
6: International Film Festival Rotterdam - Editie 2010
5: The Imaginarium of Doctor Parnassus
5: A Single Man (IFFR '10)
4: Fantastic Mr. Fox (IFFR '10)
4: Un Prophete (IFFR '10)
4: Bad Lieutenant (IFFR '10)
3: A Serious Man
3: Triangle
3: The Girl Who Played With Fire
2: Where the wild things are
2: Up in the air
2: Humpday
2: The Fourth Kind
1: The Men who stare at goats
1: Sherlock Holmes