Afl. 2. Where the wild films are

Deze week nieuw in de bioscopen: een mislukte thriller over hypnose en aliens (The Fourth Kind), een kleine bromcom over heteroseksuele stoerheid (Humpday), de nieuwe komedie van Jason ‘Juno’ Reitman over een rondreizende zakenman (Up in the air) en de nieuwe film van Spike ‘Being John Malkovich’ Jonze over eenzaamheid, vriendschap en angst (Where the wild things are).

The Fourth Kind - Olatunde Osunsanmi
Cast: Milla Jovovich, Will Patton; Release: 14-01-10

Onder hypnose helpt Abigail Tyler haar cliënten van hun angsten af. Althans dat is de bedoeling. Als er steeds meer cliënten juist onder hypnose allerlei angstige dingen meemaken, loopt het uit de hand. Toch blijven de cliënten komen, omdat ze af willen van het gevoel dat buitenaardse wezen hun lichaam over komen nemen. The Fourth Kind is deels speelfilm, deels documentaire en bestaat ook uit archiefbeelden van mensen die onder hypnose door aliens worden ontvoerd. Althans dat willen de filmmakers je laten geloven. Maar geen snuggere bioscoopbezoeker trapt in al deze ‘echt gebeurd’-trucjes. Een mislukte, onzinnige film.

Humpday – Lynn Shelton
Cast: Mark Duplass, Joshua Leonard, Alycia Delmore; Release: 14-01-2010

Als de dames zwijmelen bij de nieuwste romantische komedie (romkom), dan racen de heren zich naar de zoveelste Fast & Furious of Terminator-film. Om die arme mannen te verlossen van die eeuwige actiefilms, verzon de filmindustrie de ‘bromkom’; de mannelijke romantische komedie (‘bro’ van ‘brothers’ als in ‘vrienden’). In plaats van een twijfelende Bridget Jones-kloon in de hoofdrol, staat een groepje vrienden centraal dat op een keerpunt (afstuderen, trouwen, eerste baan, kind of niet) in het leven staat en nodig volwassen dient te worden. De vrienden ‘bonden’, ‘verbroederen’ of hebben een (compleet heteroseksuele – dat wel) ‘bromance’. Afgaande op het succes van films als The Hangover en I’m your man is deze doelgroepgebaseerde creatie geslaagd. Humpday zoekt naar de uiterste vorm van de bromance. Ben (Duplass) en zijn zwangere vrouw Anna leven een burgerlijk bestaan als Bens studievriend Andrew (Leonard) ineens na jaren rondreizen voor de deur staat. Hij blijft pitten en neemt Ben ook mee naar een kunstenaars-kraak-feest waar ze niet voor elkaar onder willen doen in stoerheid (Ben wil niet voor burgerlijk doorgaan en Andrew wil als anarchistische backpacker overkomen). Het resultaat is dat ze afspreken een filmpje te zullen maken voor een alternatief pornofestival. Een filmpje waarin ze het met elkaar zullen doen.
Humpday is een a-typische bromcom, want geen sterren (de faam van Mark Duplass van de Duplass-broertje – hier te zien als acteur – maar bekender als scenarist/regisseur – moet nog verder groeien), erg veel gepraat (leuke dialogen) en een ongeloofwaardig gegeven. Ondanks dat is Humpday wel een aardige, kleine film.

Up in the air – Jason Reitman
Cast: George Clooney, Vera Farmiga, Anna Kendrick, Jason Bateman; Release: 14-01-10

Het is weer Oscar-seizoen en alle grote filmmakers presenteren hun laatste projecten. Er zitten deze eerste maanden van het jaar films aan te komen van Eastwood, Jonze, Kelly, de Coen-broers, Gilliam, Jackson, Scorsese, Burton en Wes Anderson en dan zie ik er vast nog enkele over het hoofd. Reitman jr. mag zeker bij dit rijtje ingedeeld worden op basis van zijn eerste twee voltreffers Thank you for smoking en vooral Juno.

Up in the air vertelt over Ryan (Clooney) die 320 dagen per jaar onderweg is om bij bedrijven mensen te ontslaan (omdat de desbetreffende baas het niet durft). Zijn koffer is zijn huis en de stewardessen en hotel-medewerkers zijn zijn familie. Aan zijn solistische rondreizende leven lijkt een einde te komen als een jonge collega (Kendrick) van hem met het efficiënte plan komt om al die ontslag-gesprekken via videochats te gaan doen. Voor het zover is, gaat deze jonge collega eerst met hem op reis om het vak te leren.
Vanwege het decor (de zakenwereld) ligt Up in the air meer in het verlengde van Thank you for smoking (tabaksindustrie) dan van Juno (highschool). Scenaristen Sheldon Turner en Jason Reitman grijpen dit decor aan om de film vol te stoppen treffende (en scherpgeschreven) citaten over de verhouding werkgever – werknemer, over het lezingen-circuit vol motivation-speakers (een bijbaantje van Ryan) en over zakenmannen op reis. Dit levert een zeer quotable film op (vergelijkbaar met een serie als The Office). Tel hier een genietbare Clooney bij op (soms lijkt het bijna of hij in een reclamespot acteert), twee leuke – wat onbekendere – actrices (Kendrick, Farmiga) en enkele Reitman-bekenden (J.K. Simmons, Jason Bateman) en je krijgt een zeer aangename komedie. Niet zo sterk als Juno, wat o.a. te wijten is aan de lengte van de film. Het enigszins voorspelbare verhaal is met 110 minuten een half uur te lang. Maar dat is gezeur in de marge van een leuke komedie met een toch wel – voor Hollywood begrippen - verrassend einde.

Where the wild things are – Spike Jonze
Cast: Max Records, Catherine Keener; Release: 14-01-10

De lang verwachte derde film van Spike Jonze (Being John Malkovich, Adaptation.) is een bijzonder project. Jonze baseerde zijn film op het prentenboek van Maurice Sendak met dezelfde titel (in Nederland bekend als ‘Max & de Maximonsters’), maar maakte absoluut geen kinderfilm. Wel gaat de film over een kind. En aangezien in elk mens ergens een kind verstopt zit, gaat deze film over iedereen.
Jonze huurde de belangrijkste Amerikaanse schrijver van deze eeuw in (Dave Eggers), die het 35-bladzijden dunne prentenboek ombouwde tot een uitgebreid scenario. We leren Max kennen die buiten speelt en ruzie heeft met zijn moeder en zonder eten naar bed wordt gestuurd. Max fantaseert zich (al varend met zijn boot) vervolgens een weg naar het land van de Maximonsters. De Maximonsters kronen hem tot hun koning, waarna ze een wild feest vieren en een fort bouwen. Ondertussen ontdekt Max dat je elkaar nodig hebt om feest te vieren, maar ook om ruzie te maken.
Ondanks dat deze film niet zo’n inventieve verhaalstructuur heeft als de vorige films van Jonze, zijn er wel degelijk overeenkomsten. Zo geeft de (fantasie)wereld waarin Max wegvlucht, hem inzichten in de werkelijke wereld. Ook in Adaptation. en in Being John Malkovich beïnvloedt de fictieve wereld de feitelijke wereld van de hoofdpersonen, zij het op een geheel eigen wijzen.
Sendak, Eggers, Jonze en een hele berg harige monsters uit de Muppet-stal maken dit tot prachtige film over omgaan met angst, vriendschap en eenzaamheid. Over vluchten in fantasie en over het soms toelaten van impulsief, onaangepast gedrag.

Ricco van Nierop

In de vorige edities van FILM 2010:
1: The Men who stare at goats
1: Sherlock Holmes