Afl. 9: Een kwestie van overtuiging

Wat een berg films komen er deze week nieuw in de bios. Een mooie, maar inhoudsloze Tsai Ming-liang (Visage), een zweverige Peter Jackson (Lovely Bones), een zoveelste vampierenfilm (Daybreakers), de tigste Michael Caine-film (Harry Brown) en een Nederlandse film die tot nadenken stemt (Hunting & Zn.).

Visage (Face) – Tsai Ming-liang
Cast: Kang-sheng Lee, Fanny Ardant, Laetitia Casta; Release: 25-02-10 + IFFR’10

Visage is de nieuwe Tsai Ming-liang. De Taiwanese regisseur viel de laatste jaren positief op met films als Goodbye, Dragon Inn (2003), The Wayward Cloud (2005) en I don’t wanna sleep alone (2006). Films die gekenmerkt worden door een combi van vervreemdende, maar dramatisch sterke verhalen en een prachtige visuele vormgeving. Films ook waarin deze twee zaken in juiste balans aanwezig zijn. Dat is een inzicht dat versterkt wordt na het zien van zijn nieuwste project Visage. Want in deze film is de dramatische lijn ondergeschikt aan de vorm en de ideeën. Er is wel sprake van een verhaal over een Taiwanese regisseur die de mythe van Salomé wil verfilmen en tegelijkertijd een zieke moeder heeft om zich zorgen over te maken.
Maar geen moment sleept Tsai je hierin mee. Hij verleidt je wel met zijn beelden. Tsai maakte deze film in samenwerking met museum het Louvre en dat is te zien. Niet alleen komen er kunstwerken in voor, ook kelders, gangen en de achtertuin (Tuilleriën) van het Parijse museum vormen het decor. Meer nog dan dat zijn installaties en kleding gebruikt, die er verre van alledaags en zeer kunstzinnig uitzien. Een bos met langwerpige spiegels tegen de boomstammen brengt de personages en het publiek in verwarring. Een dame met een witte, bolle bontjas en -muts danst en zingt in een sneeuwlandschap.
Visage is een bonte kunstfilm met indrukwekkende beelden en scènes, maar mist – in tegenstelling tot Tsai’s vorige films - dramatische urgentie om boeiend te blijven.

Daybreakers – Michael & Peter Spierig
Cast: Ethan Hawke, William Dafoe; Release: 25-02-10

Nee, niet weer een vampierenfilm! Jawel dus. En niet eens een goede (zoals Let the right one in) of een grappige (zoals From dusk till dawn) of enigszins venijnige (zoals Jennifer’s body). In het vergelijkende vampierenonderzoek kan Daybreakers hoogstens op tegen de immens populaire Twilight Saga, die het vooral van slappe tiener-soapelementen moet hebben. Daybreakers is een actiefilm met een weinig interessant verhaal, dito dialogen en veel horrorclichés. Een vampierenfilm om over te slaan, er komen nog genoeg bloedzuigers.

Harry Brown – Daniel Barber
Cast: Michael Caine, Emily Mortimer; Release: 25-02-10

Zit Michael Caine wel eens in een slechte film? Natuurlijk, want de man speelt en speelde wel in heel veel films en dan zit er ook wel eens een b-film bij. En die slechte films vergeef je de man direct als je weer eens een mooie rol van hem ziet. De laatste jaren is hij bij het grote publiek misschien het bekendst om zijn (bij)rollen in grote Christopher Nolan-films, zoals The Prestige en beide Batman-films (en later dit jaar Inception). Hij acteert echter al sinds zijn 17^e (in 1950) en had prachtige rollen in Alfie (1966), Educating Rita (1983) en Cider house Rules (1999). Met zo’n lange carrière is het niet zo vreemd dat hij ook al acteerde in ge-remake-te versies van zijn oude successen (Get Carter 1971 + 2000, Sleuth 1972 + 2007). In Harry Brown is Caine geen wijze oude raadgever, zoals in de Nolan-films, maar een oud-marinier die het geweld in zijn verloederde woonwijk eigenhandig aanpakt. Zijn vrouw is net overleden als zijn beste vriend wordt vermoord door jonge criminelen en drugsdealers. Terwijl de politie (waaronder Emily Mortimer) te weinig doet naar zijn zin, gaat hij zelf op onderzoek uit.
Harry Brown is een goede, kleine actiefilm met behoorlijk wat geweld en de zoveelste mooie hoofdrol van Michael Caine.

Hunting & Zn. – Sander Burger
Cast: Maria Kraakman, Dragan Bakema; Release: 25-02-10 + IFFR’10

Tako komt terug uit de stad als zijn vader overlijdt om diens fietsenzaak over te nemen, zijn moeder naar een flat te verhuizen en zijn jeugdliefde Sandra te trouwen. Sandra wordt zwanger, maar niet dikker.
Dit gegeven leidt in Hunting & Zn. tot een drama waarover je in de krant leest dat de buren vonden dat ‘het zulke gewone mensen waren die boven de fietsenzaak woonden’. Dat de omgeving nooit verwacht had dat er zoiets zou kunnen gebeuren. In de film is het drama van de niet-etende en fanatiek sportende zwangere vrouw en haar bezorgde en niet-begrijpende man goed weergegeven. Acteurs Kraakman en Bakema (die ook meeschreven aan het scenario) weten prima de spanning tussen de echtgenoten te verbeelden. Als de spanning te hoog wordt, neemt Tako drastische maatregelen, die ongeloofwaardig overkomen. Ben ik daarmee ook een van die buren die niet gelooft dat die aardige man en die aardige vrouw (uit eigen beweging?) in zo’n drama terecht komen? Of brengt de film deze drastische wending niet overtuigend? Ik ben geneigd om de fout buiten mezelf te leggen: de film overtuigt niet. Want ik geloof best dat er mensen zijn die onder omstandigheden zichzelf en elkaar van alles aandoen. Ik geloof het niet alleen: ik weet dat het zo is. Je leest het in de krant, je ziet het op tv. Maar als ik zo’n regeltje op teletekst pagina 101 lees, klik ik nooit verder. Als het op tv komt, zap ik door. Ik neem er notie van, maar wil niet de details weten. Deze film toont de details van twee mensen die psychisch de weg kwijt raken en geen andere uitweg weten uit hun situatie.
Hunting & Zn. is een film die na het goed gespeelde en goed opgebouwde drama misschien niet heel overtuigend naar het drastische slot toewerkt, maar is vooral een film die stemt tot nadenken.

Lovely Bones - Peter Jackson
Cast: Saoirse Ronan, Mark Wahlberg, Stanley Tucci; Release: 25-02-10

Er is meer tussen hemel en aarde. Zeker als je Lovely Bones moet geloven. Want het verhaal van deze film wordt verteld door de 13-jarige, zojuist vermoorde Susie. Voordat ze naar de hemel kan, zal ze – als spirituele aanwezigheid - nog een paar mensen begeleiden. Haar vader bijvoorbeeld die zich vastbijt in het oplossen van haar verdwijning. Of haar zus, die ook het risico loopt vermoord te worden. Of haar vriendje, die zich alleen voelt.
Lovely Bones is de nieuwe film van regisseur Peter Jackson en compleet onvergelijkbaar met zijn vorige mega-projecten King Kong en de Lord of the Rings-trilogie. Maar Jackson maakte in de jaren ’90 ook kleinschaligere films zoals The Fighteners en Heavenly Creatures. Films waarin toevalligerwijs ook moorden en geesten voorkomen. The Lovely Bones heeft een interessant gegeven, maar overtuigt niet. Dit komt niet door het goede acteerwerk van Saoirse Ronan en de totaal onherkenbare Stanley Tucci. Ook niet door de voortreffelijke vormgeving. Het komt door de uitwerking van het gegeven: de ronddolende geesten leveren weinig inzichten op over doodgaan en rouwen, terwijl ze de langzaam opgebouwde spanning (wordt de moordenaar op tijd gepakt?) teniet doen met hun gezweef.

Ricco van Nierop

In de vorige edities van FILM 2010:
8: Gevangenen van de grond (IFFR '10)
8: Tales of the Golden Age (IFFR '10)
8: Nine
7: The Hurtlocker
7: My Queen Karo (IFFR '10)
7: An Education
6: International Film Festival Rotterdam - Editie 2010
5: The Imaginarium of Doctor Parnassus
5: A Single Man (IFFR '10)
4: Fantastic Mr. Fox (IFFR '10)
4: Un Prophete (IFFR '10)
4: Bad Lieutenant (IFFR '10)
3: A Serious Man
3: Triangle
3: The Girl Who Played With Fire
2: Where the wild things are
2: Up in the air
2: Humpday
2: The Fourth Kind
1: The Men who stare at goats
1: Sherlock Holmes