Wereldwijd ontvangen vrouwen 22% minder salaris, in Nederland is dat 18%. Toch verschijnt er deze week in de bioscoop een historische film over een succesvolle staking van vrouwelijke Ford-fabrieksmedewerkers die vochten voor gelijk salaris in 1968. Naast voor Made in Dagenham, ook aandacht voor de Liam Neeson-thriller Unknown, de ranzige grindhouse-film Hobo with a shotgun, de Italiaanse mannenfilm Mine Vaganti en de nieuwe Koen ‘Ex-Drummer’ Mortier: 22 Mei.

Unknown - Jaume Collet-Serra
Cast: Liam Neeson, Diane Kruger, January Jones; Release: 12-05-11

Martin Harris (Neeson) wordt wakker in een ziekenhuisbed in Berlijn en de zuster vertelt hem dat hij in coma heeft gelegen. Langzaam komen de beelden terug van de taxi waar hij inzat die onder water verdween. En de herinnering dat hij samen met zijn vrouw in Berlijn was om een lezing te geven. En dat zij niet in die taxi zat. Zo’n ongeluk is al erg genoeg, maar voor Harris wordt het nog een tandje erger: elke betrokkene ontkent dat hij Harris is, zelfs zijn vrouw beweert hem niet te kennen en loopt weg met een man die door iedereen Harris genoemd wordt. De enige die hem nog herkent, is de taxichauffeuse die hem gered heeft. Samen onderzoeken ze wat er gebeurd is en ontdekken ze een heel complot.
Liam Neeson is de laatste jaren bijna ongemerkt getransformeerd van drama-acteur in actieheld. Waar hij vroeger vooral bekend stond om zijn goede spel in dramafilms als Nell en Schindler’s List, kijk je tegenwoordig niet meer verbaasd op als hij in Taken of zelfs in A-Team een pistool oppakt. Unknown is zeker niet vergelijkbaar met de A-Team, maar wel met Taken, want ook deze actiethriller is van behoorlijk niveau.

Made in Dagenham – Nigel Cole
Cast: Sally Hawkins, Bob Hoskins; Release: 12-05-11

Sally Hawking – de actrice die van Happy-go-lucky een klein tragikomisch feest maakte – is terug in een hoofdrol. En Nigel Cole – die na veel kleine films met Calender Girls zijn doorbraak had – is ook terug met een film. Behalve al dit filmografisch gezeur, is Made in Dagenham ook nog eens een historische film die een verhaal vertelt over een staking van vrouwelijke Ford-medewerkers in Dagenham, Groot Brittannië, 1968. Vrouwelijke stoelbekledingnaaisters die met hun staking de hele autofabriek stillegde omdat er geen auto’s zonder bekleding konden worden verkocht. Vrouwen die staakten om de ongelijkheid tussen de salarissen van mannen en vrouwen aan de kaak te stellen. Hawkins speelt een gewone naaister die ineens op een stoel gaat staan en haar collega’s aanspreekt, waarna de vakbondsleider in haar niet meer te temmen is. Ze gaat tegen het management, maar ook tegen de bonden in, die allemaal vol met mannen zitten.

Veertig jaar oud dit verhaal, 38 jaar oud de Britse wet die eruit voortkwam waarmee werd bepaald dat vrouwelijke fabriekmedewerkers evenveel betaald moesten worden als hun mannelijke collega’s. 38 jaar en inderdaad de film speelt zich ook nadrukkelijk in die tijd af (muziek, kleding, mannelijke leiding) – toch is er op allerlei niveau in de Westerse wereld (Nederland) nog ongelijkheid in salaris. O, ja, naast al deze filmografisch en historische rompslomp, gaat het er hier natuurlijk om of het een goede film is: alhoewel de film een beetje sloom op gang komt, is het heerlijk wentelen in het tijdsbeeld van eind jaren ’60 en in het succesverhaal van deze stoere vrouw.

Hobo with a shotgun - Jason Eisener
Cast: Rutger Hauer, Molly Dunsworth; Release: 19-05-11

Weinig budget, weinig sterren, weinig verhaal, veel schieten, veel ranzigheid en veel bloed. Dat is ongeveer wat een Grindhouse-film inhoudt. Regisseurs Quentin Tarantino en Roberto Rodriguez maakten enkele jaren terug twee van dit soort B-films (Death Proof en Planet Terror) en schreven vervolgens een prijsvraag uit; wie de beste fake-trailer van een Grindhouse-achtige film inlevert, mag daar vervolgens een lange film van maken. Filmfan Jason Eisener maakte Hobo with a shotgun, won en moest zijn carrière als stripwinkelbediende even opzij zetten. Hij haalde veteraan Hauer (die dankzij serieuze rollen in oa. Black Butterfly, en Bruidsvlucht net weer een beetje van het B-filmstigma af was) binnen voor de hoofdrol van zwerver, schreef een vaag scenario, charterde bevriende B-acteurs en vroeg werkelijk alle medewerkers om hun eigen ketchup mee te nemen. Het resultaat is er naar: Hobo Hauer is het zat dat een criminele clubeigenaar en diens zoons de hele buurt terroriseren en koopt (in plaats van een grasmaaier?!) een shotgun en stelt orde op zaken. In de A-categorie valt deze rommelige, gore film door de mand, maar in de B-categorie is dit zonder twijfel de ranzigste Grindhouse-film van het jaar.

Loose Canons (Mine Vaganti) – Ferzan Ozpetek
Cast: Ricardo Scamarcio, Nicole Grimaudo; Release: 19-05-11

In Italië zijn ze al jaren goed in familiegeschiedenissen verfilmen, met lange films die tientallen jaren bestrijken als gevolg. Mine Vaganti is wel een familiedrama, maar focust zich op een betrekkelijk korte periode. De periode dat de studerende, uit huis wonende zoon (Tomasso) thuiskomt, uit de kast wil komen en en passent ook nog even wil melden dat hij geen zin heeft om het familiebedrijf (iets met pasta) voort te gaan zetten. Zijn thuiswonende broer (Antonio) is hem echter voor met een andersoortige mededeling, die de familie aan het wankelen brengt. Antonio wordt verstoten en Tomasso voelt zich gedwongen zowel in de kast te blijven als de taken van zijn broer over te nemen in het bedrijf.

De mededeling van Antonio levert een verrassende plotwending op, veel drama voor Tomasso en wat bijkomende humor voor de kijkers. Mine Vaganti is een aangename film voor liefhebbers van mooie Italiaanse mannen, pasta, drama en bijbehorende landschappen.

22 mei - Koen Mortier
Cast: Sam Louwyck; Release: 22-5-11

Films gaan altijd op donderdag in première, maar niet deze film. Vanwege de titel is voor zondag gekozen, want dan is het precies 22 mei. De film gaat over een aanslag op een winkelcentrum waar Sam als beveiliger werkt. Hij zag het niet aankomen. Of toch wel? Zag hij geen gast met capuchon en rugzak voorbijlopen? Overmand door schuldgevoelens verliest Sam de grip op de realiteit.
Koen Mortier maakte de geniaal gekke Brusselmans-verfilming Ex-Drummer en komt nu met bijna net zo’n geniale film: de aanslag toont hij vanuit allerlei perspectieven, waardoor je steeds meer te weten komt, maar ook – met Sam – gaat twijfelen aan wat er gebeurd is.

Ricco van Nierop

In de vorige edities van FILM 2011: