Het gaat wat ver om dit grensoverschrijdende films te noemen, maar Blue Valentine is ondanks de titel toch echt geen romcom. Net zo min zijn Drei en Tuesday After Christmas dat, al gaan ze alledrie over de (breekbaarheid van de) liefde. The Fighter is een middelmatige sportfilm, maar ook een goed kitchensinkdrama. Blijft over Get Low, dat eigenlijk een geweldloze Coen-film is, met Bill Murray en dat is al genoeg reden om hem te gaan zien.

Blue Valentine - Derek Cianfrance
Cast: Michelle Williams, Ryan Gosling; Release: 17-03-2011

Michelle Williams brak tien jaar terug door in de tienersoap Dawson’s Creek, speelde in enkele grote films (Brokeback Mountain, Shutter Island) en veel kleine, maar erg goede films (I’m not there, Incendiary). Toch rinkelt bij veel mensen pas een belletje als haar privé-leven naar voren komt: ze ging met Heath Ledger en heeft een kind van hem. Vandaar misschien dat regisseurs haar veelal als getroebleerde vrouw castten. Ook kijkers kost het geen moeite om haar in een dramatische vrouwenrol te zien. Los van de biografische achtergrond, laat Williams zien een goede actrice te zijn.

In Blue Valentine speelt ze een moeder en echtgenote die er met haar man op uit trekt om eindelijk weer eens een gezellig weekend samen te zijn. Man en vrouw hebben duidelijk andere ideeën over wat gezellig is, want het gaat binnen no time fout. Toch staat de liefde centraal. De film toont beide kanten van de medaille: in flashbacks worden ze steeds verliefder en in het heden laten de ruzies zien hoe ze uit elkaar groeien. Blue Valentine is een goed geacteerd drama over de complexheid van de liefde. Ondanks het woord ‘Valentine’ in de titel, is dit zeker geen romcom, dus niet geschikt voor prille geliefden!

Get Low – Aaron Schneider
Cast: Robert Duvall, Bill Murray, Sissy Spacek, Lucas Black; Release: 17-3-2011

Bill Murray is geen workaholic. Zijn laatste filmrol was in Limits of Control uit 2009. Zijn stem was nog te horen in Fantastic Mr. Fox uit 2009. En de film Get Low, die gelukkig de bioscopen eindelijk gehaald heeft, stamt ook al uit 2009. In Get Low speelt hij een begrafenisondernemer in de jaren ’30 die, samen met zijn assistent (Black) een plechtigheid moet regelen voor Felix Bush, de meest gehate kluizenaar van het dorp. Het opvallende aan de begrafenis is dat Bush (Duvall) nog leeft.

Get Low is een rustig vertelde film met een klassiek sterk verhaal waarin allerlei anekdotes aan elkaar geregen worden. De soms zwartgallige humor is vaak droog en nergens flauw. Bijna zou je het een Coen-film noemen, dit debuut van voormalig cameraman Schneider. Maar daarvoor is er te weinig geweld; een lievige Coen-film dan. Naast Duvall, Spacek en Black kan Murray zijn droogkloterige gezicht veelvuldig inzetten om de behoorlijk scherpe dialogen humor te geven: zo zegt hij als begrafenisondernemer (en als voormalig autoverkoper): ‘I sold 26 of the ugliest cars ever made one december in Chicago, with the wind blowing so hard up my ass, I was farting snowflakes in july.’ En zo gaat hij nog even verder. Gelukkig komt na deze klassieke komedie later dit jaar nog Passion Play en volgend jaar Ghostbusters 3.

Tuesday after Christmas – Radu Muntean
Cast: Dragos Bucur, Maria Popistasu; Release: 17-3-2011

De Roemeense regisseur Radu Muntean maakte The Paper will be blue (2006) over de val van Ceausescu. Zijn huidige film heeft geen politieke of historische achtergrond, maar is een gewoon relatiedrama. Althans het uitgangspunt van het drama is gewoon, de uitwerking is al enigszins apart en de impact is groot.
Al tien jaar zijn Adriana en Paul getrouwd. Samen hebben ze een dochter en sinds kort gaat Paul elke dinsdag vreemd met de tandarts. Vlak voor kerst biecht hij het op aan zijn vrouw. Dan volgen de gemaakt gezellige familiebezoekjes.
Muntean gebruikt hele lange scènes waarin de acteurs uitgebreid de gelegenheid krijgen om hun kunde te laten zien. Vooral als het echtpaar ruziemaakt valt dat op. Een ander effect hiervan is dat het drama heftiger overkomt. Geen luchtige film dus, maar zeker een aanrader.

Drei (3) – Tom Tykwer
Cast: Sophie Rois, Sebastian Schipper, Devid Striesow; Release: 24-3-2011

Na zijn doorbraak met Winterschlafer en Lola Rennt, maakte Tom Tykwer nog enkele mooie films (Krieger & Kaiserin, Heaven), maar sinds enkele jaren lijkt Tykwer een beetje zoekende. De Suskind-verfilming Perfume kon mij niet boeien en de actiethriller The International was goed in vergelijking met andere films in het (James Bond-achtige)genre, maar niet meer dan dat. Het enige dat je kunt zeggen over het verloop van de carrière van Tykwer, is dat hij laat zien van alle markten thuis te zijn. Zijn nieuwste film lijkt namelijk wel haast een romantische komedie. Zij het dat het verhaal soms echt te dramatisch is voor een komedie en dat het romantische einde van de film vast niet ieders ideaalbeeld is. Het gaat over Hanna en Simon die al twintig jaar een relatie hebben. Hanna wordt verliefd op een onderzoeker (in de genetica), Simon krijgt teelbalkanker en ook hij wordt verliefd op een onderzoeker (in de genetica). Beiden houden ze het geheim, tot het onvermijdelijke gebeurt: zij raakt zwanger.
Tykwer speelt met het medium film, hij gebruikt splitscreens en snelle montage. Daarnaast zit de film bomvol symboliek (over gender, predestinatie, vruchtbaarheid), maar als je al dit vormspel wegdenkt, hou je uiteindelijk een leuke, soms dramatische, komedie over – die wel degelijk meer blijft hangen dan een standaard romantische komedie. Tykwer heeft de touwtjes weer stevig in handen en kan spelen met alle filmische middelen om van Drei weer ouderwets een goede film te maken: Ground control to Major Tom Tykwer.

The Fighter – David O. Russell
Cast: Mark Wahlberg, Christian Bale, Amy Adams, Melissa Leo; Release: 24-3-2011

De handige en leuke site popcornmeter (veel Nederlandse recensies verzameld met een score als overall-resultaat) telt na 21 recensies voor deze film nog immer 100%. Met andere woorden: al deze recensies waren overwegend positief. Inderdaad is er veel goeds te melden over dit boksdrama. Zo is het acteerwerk van het hele gezelschap goed; de jonge broer Wahlberg en zijn oudere (aan lager wal geraakte) boksbroer Bale, hun dominante, maar tegelijk ook zielige moeder Leo (wat kan zij goed takkewijven spelen…) en Wahlberg’s lief Adams. Het jonge broertje gaat de boksring in en zijn oudere broer wil hem helpen, maar is net uit de bak en oogt nog verslaafd. Moeder vindt dat de jongens weer samen moeten werken, maar haar toekomstige schoondochter is het niet met haar en haar zeven (!?) dochters eens. Het verhaal zit vol clichés, vooral uit het sport/boksfilmgenre en die zou ik met gemak aan kunnen grijpen om de film negatief te recenseren. Maar regisseur Russell combineert de sportfilmclichés met elementen uit de kitchensinkdrama. Gelukkig maar, want hoe en of de bokser wint is minder interessant dan hoe zijn familie met elkaar in de clinch ligt.

Ricco van Nierop

In de vorige edities van FILM 2011: