Het verhaal gaat (hij bracht het zelf in de wereld) dat Jack Kerouac met zijn hoofd in de trompet van zijn favoriete beboppers kroop, zo volslagen malloot was hij van de muziek. Op het North Sea Jazz Festival nergens van dit soort taferelen. Het publiek is mij iets te beschaafd (wat wil je voor de prijs van 50 euri per avond). Toch leverde dat mij vier jaar terug een leuk festival op. Dankzij dat nette publiek had ik als medewerker erg weinig te vegen en veel te lopen. Rennen, om precies te zijn, met een bezem in mijn hand van orkestswing naar moderne bebop en van jazzgepiel naar vintage soul.

De twee optredens die mij het meest bijblijven, hebben weinig met jazz en alles met soul te maken. D'Angelo (de mannelijke held van de nu-soul) gaf een wervelende show en zijn ex Angie Stone was een ware openbaring. Samen met een grote band, inclusief blazers bracht ze soul zoals het ooit bedoeld was. Gloedvol, warm, spetterend en competitief. De blazers boksten op tegen de gitaristen en de achtergrondzangeressen poogden tevergeefs Angie van het podium af te zingen.

Angie Stone maakt al muziek sinds de zeventiger jaren onder andere in het damestrio Sequence. Toch duurt het tot 1999 voor haar solo-debuut uitkomt. Black Diamond is een haast klassieke soulplaat waarmee Angie zich onderscheidt van haar meer innovatieve jongere collega's als Erikay Badu en Macy Gray. Haar tweede album Mahogany soul is wederom een sterk album. Mooie softe soulballads wisselt ze af met meer funky tracks. Alleen nergens gaat de plaat zo leven als dat optreden toen op North Sea.

Stone love is de wat flauwe maar toepasselijke titel van Angie's derde album. Voor de kenners van haar eerdere werk die meer van dat moois willen: haal 'm in huis. Voor de niet-kenners kan ik terugkeren naar mijn eerder gebruikte typering: softe soulballads afgewisseld met funky tracks. Het klinkt geweldig, op het gelikte af. De perfecte soundtrack voor een avondje steengeile liefde.

Zoals alle grote soulsterren en hiphoppers doet ook Angie het met Snoop. Hun track I wanna thank ya levert een hit op, maar is geen uitschieter op het album. Net zo min als de samenwerking met soft-zanger Anthony Hamilton in Stay for a while. Dat haar dochter Diamond wederom mag meezingen, lag ook in de lijn der verwachtingen. Het is niet meer dan de opstap naar haar eigen carriθre. Ze zingt hier met haar moeder onder andere op de Missy Elliott-song U-haul, een sterke song waarop ook Tweet, Elliott en Betty Wright mee mogen meezingen.

Bij minstens de helft van de tracks is aangegeven waar Stone de mosterd haalt voor haar klassieke soul. Zo citeert ze qua tekst en muziek uit echte soulklassiekers als Come into my life, Lala means I love you, We've only just begun, Heaven must be missing an angel en Sexual healing. Mede dankzij deze citaten klinkt Stone love na enkele luisterbeurten al erg bekend in de oren. Angie Stone gaat muziekhistorisch vele jaren achteruit en zo kwalitatief geen stap vooruit. Maar op sommige zwoele avonden (bijvoorbeeld vrijdag op North Sea Jazz of gewoon thuis) is dat geen zonde.

Ricco van Nierop Illustratie: Gerard Monster

Chicksingers 2004, in juiste volgorde:
01. Dayna Kurtz – Beautiful yesterday
02. Joss Stone – The soul sessions
03. Ani di Franco – Educated guess
04. Alanis Morissette – So-called chaos
05. Ane Brun – Spending time with Morgan
06. Sarah Bettens – Go
07. Amy Winehouse – Frank
08. Lorna Hunt – Sentimental bedlam
09. P.J. Harvey – Uh huh her
10. Angie Stone - Stone love
11. Ricky Koole – Who’s Suzy?
12. Norah Jones – Feels like home
13. Jolie Holland – Escondida
14. Powderblue – Powderblue
15. The Riplets – Love special delivery boy
16. Avril Lavigne - Under my skin
17. Tété Alhinho – Voz
18. Ruthie Foster – Runaway soul
19. Ilene Barnes - Time
20. Trijntje Oosterhuis – Strange fruit
21. Fefe Dobson - Fefe Dobson
22. Katie Melua – Call off the search