7: Heather op herhaling Twee jaar terug schreef mederecensent Olaf Risee een vernietigende kritiek over de toen nieuwste Nova. Tekstueel en muzikaal was ze afgezakt van scherp en eigenzinnig naar middle of the road. Een conclusie die ik jammerlijk onderstreepte. Het blijft heerlijk om Heather Nova te horen, maar dan vooral haar oude platen als Blow en Oyster. Waarom ik dan toch naar haar jongste plaat, Storm luister? Omdat ik desperaat op zoek ben naar een plaat die mijn toekomstige verblijf op een onbewoond eiland moet vergemakkelijken. En waarom zou Heather niet even komen over hoppen van haar Bermuda-eiland. Het ooit zo warme bad Op het eerste gehoor, lijkt er weinig veranderd sinds South. Hier kun je twee conclusies uit trekken. 1: Heather Nova is terug met haar bekende sound, lekker weer 11 tere liedjes erbij. Of 2: Heather Nova heeft zich de afgelopen tijd voor geen meter ontwikkeld. Optimistisch als ik ben, ga ik voor de eerste conclusie. Waarom vernieuwen als het oude ooit goed was. Zo duik ik in het warme bad met Heather en haar zoete songs. Maar na vier of vijf keer luisteren, is het bad toch danig afgekoeld en slaat mijn stemming om. Vernieuwing : 05/25 Automatische piloot Heather Nova maakte rockers en ballads, maar dat was toen. De Nova van nu maakt singer-songwriterliedjes, die weinig tot niets met rock van doen hebben. Niets mis met goede luisterliedjes, maar het gevaar van verveling en vervlakking staart je aan vanuit het gat in haar gitaar. Natuurlijk wordt er goed gemusiceerd op Storm. De gitaren, drums en piano worden getoucheerd met vakkundige strelingen. Heather zelf zingt daar nog eens ouderwets feeëriek bovenuit. Maar als geheel klinkt het hol en zielloos. Natuurlijk zijn er uitzonderingen. In de song Drink it in is de automatische piloot afgezet. Nova zingt onder begeleiding van orgel en piano een mooie melodie waarbij ze zelf de tweede stem levert. Een muzikaal hoogtepunt in een verder dorre plaat. Muzikale vorm: 08/25 Teveel over niets ‘Waar gaat het eigenlijk allemaal over?’ hoor ik mezelf klagen, terwijl Heather door mijn badkamer galmt: ‘Nothing’s promised in this life / So I am thankful / That we’re here tonight / Take my hand and let’s look up / At the stars / We can make them ours / I wanna be your light / Let me be your light / I’ll light your way’ En zo gaat ze nog even door. Waar het over gaat is bij elke song wel erg snel duidelijk. Heather heeft gewoon even niet zo veel te zeggen. En wat ze te zeggen heeft, komt eruit in zoete rijmelarij. De opbeurende liefdesliedjes zitten vol slappe metaforen (veel water en sterren) die kant noch wal raken, laat staan mij of zelfs maar mijn ziel. Inhoud: 05/25 Geen storm op mijn eiland Naast het eerder genoemde Drink it in, zijn ook You left me a song en River of life geslaagde songs. Verder bestaat Storm uit enkel missers. Geen slechte songs, die overduidelijk iets fouts doen, maar songs die er maar een beetje bij staan te niksen. Als je een plaat uitbrengt met drie goede tracks en acht opvullers, is er duidelijk iets mis. Risee verwachtte twee jaar terug dat haar toenmalige single snel bij 538 te beluisteren zou zijn. Ik heb de zender er niet op nageluisterd, maar haar huidige single, River of life, doet het in ieder geval goed op radio 2. ook geen aanbeveling, lijkt me. Nova dient haar achternaam eer aan te doen en met echt iets vernieuwend te komen, wil ik haar volgende plaat naar mijn eiland meeslepen. Hits & missers-balans: 08/25 De kans dat Heather Nova mijn eilandgast wordt, is: 26/100 Robinson’s collectie tot nu toe 1. 78% Dayna Kurtz Postcards from downtown |
|