Uitvoerende(n): Leoni Jansen
Titel: Three magic little words
Label: Brigadoon Vocal / Idol Media
Uitvoerende(n): De La Vega
Titel: Falling into place
Label: Draaischijf / Rough Trade
Uitvoerende(n): Emeline Michel
Titel: Rasin Kreyol
Label: World Connection
Datum bespreking: 26-04-2005
 

'These days it seems like there’s a lot of girls who sing and some of them are good and some of them are not.' - Dan Bern in zijn ode Chick Singers

07. De zomer afdwingen

Als het buiten niet wil overtuigen, moet je de zomer maar afdwingen. Een zonnebank wil helpen, een rok of korte broek kan ook geen kwaad, maar niets zo verwarmend als relaxte muziek. In deze Chicksinger komt de muziek van de folky Leoni Jansen (Nederland), de funky De La Vega (België) en de tropy Emeline Michel (Haïti).

Leoni Jansen – Three magic little words

Jansen is voornamelijk bekend van diverse projecten waar altijd een heleboel zangeressen bij betrokken zijn. Three magic little words is pas haar eerste soloplaat. Leoni Jansen heeft een folk-cd gemaakt, met wat Keltische invloeden en enkele bekende covers.
Crazy Man Michael coveren is een waagstuk. De klassieker van The Fairport Convention (Geschreven door Richard Thompson, gezongen door Sandy Denny) is niet voor niets een klassieker. Twee jaar terug kreeg Natalie Merchant het voor elkaar en zong een prachtige slome versie op haar The house carpenter’s daughter. Leoni’s uitvoering haalt het niet bij het origineel of de Merchant-versie, maar ze komt wel goed weg. Het nummer is een stuk sneller en krijgt dankzij een arrangement voor sopraansax (klinkt haast als klarinet) een soort Sting-geluid. Van diezelfde Sting doet Jansen Fields of dreams in een zeer kale versie, waardoor je Sting juist weer vergeet. Voor de hand liggend, want altijd goed, is de keuze voor twee songs van James Taylor. De bekendste is Fire and rain en net zo tricky als Crazy Man Michael. Ze zingt het prachtig, de begeleiding is minimaal, maar toch kan ik het niet los zien van het origineel.
Verder is het album gevuld met werk van minder bekende songwriters. Zoals het up-tempo Turning away van Dougie MacLean. Of het heerlijk voorstuwende Summer fly van Cheryl Wheeler, dat dankzij het ritme doet terugverlangen naar de sound van Vaya con dios.
Jansen heeft een gedragen warme stem, die zeer past bij dit soort aangename folksongs. Aangenaam is sowieso het sleutelwoord van dit album. Three little magic words maakt nog geen zomer, maar het is alvast een aardig begin.

De La Vega – Falling into place

Van Nederland naar België en van aangename folk naar funky soul. De la Vega bestaat uit drie mannelijke muzikanten en een zangeres genaamd Lize Accoe. De groep viel op dankzij het geile radiohitje Surely en heeft nu haar debuutplaat getiteld Falling into place uit. Op die plaat zwoele nu-soul, ouderwetse triphop en uitgeklede funk. De track Better be divine is een perfect voorbeeld van zwoele nu-soul, zelfs met een sterk gezongen rap erin. Accoe heeft een niet al te uitgesproken soulstem, wat bijdraagt aan de muziek die onopvallend aan je voorbij trekt. Als een zomerbries; warm en aangenaam, maar eenmaal er middenin en helemaal gewend, valt het niet meer zo op. Aspects of you doet denken aan de gedragen Neh Neh Cherry-hits van 15 jaar terug. En dat is geen zonde. Qua sound heeft De La Vega ook genoeg naar Jamiroquai geluisterd. De venijnige kanten van funk zijn bij Jamiroquai en ook bij De La Vega gladgestreken en maken plaats voor stijlvolle lome funk. Rescue me is een triphopsong dankzij de ritmes en zang, maar de fluit die Lize Accoe bespeelt maakt het een stuk speelser.
De slottrack is getiteld Theme en heeft een soulvolle jaren ‘70 funkgitaar (denk aan Theme from Shaft van Isaac Hayes) en spoken word, waardoor het klinkt als filmmuziek voor een niet bestaande spannende film. Het rond dit album perfect af. De muziek van De La Vega heeft zijn wortels vaak meer dan tien jaar terug, maar dat mag de pret niet drukken. De muziek valt perfect op zijn plaats en heeft ondertussen de temperatuur naar subtropische hoogte doen stijgen.

 

Emeline Michel – Rasin Kreyol

Van België naar Haïti en van zwoele soul naar creoolse klanken. Emeline Michel bracht al zeven albums uit en wordt ondertussen de koningin van de Haïtiaanse muziek genoemd. Ze studeerde in Detroit, leefde in Frankrijk en Canada en toert tegenwoordig vanuit New York de wereld rond. Haar achtste plaat maakte zij om de band met haar land te onderstrepen. Rasin Kreyol moet een daad stellen tegenover de slechte politieke ontwikkelingen. De songs gaan over heimwee naar huis, over de liefde voor het land. In de song Nasyon Soley (Sun Nation), zingt ze dat ze niet wil sterven voor haar kinderen haar land weer in volle glorie hebben kunnen zien. Haar driejarige zoon leidt de song in met wat vrolijk gebrabbel, om zijn moeders woorden kracht bij te zetten. Zikap gaat over aids-awareness en zal ook in campagnes gebruikt worden. De song bevat het geluid van het achteruittrappen van fietsen, zeer herkenbaar voor Haïtianen. Ondertussen zingt Emeline waarschuwend: Check the brake.
Leuk en interessant allemaal, maar hoe klinkt de muziek?
Emeline Michel maakt moderne traditionele muziek. Traditioneel zijn de ouderwetse ritmes en stijlen als bossa nova, samba en compas. Modern is de mix met pop, jazz en reggae. Het levert een warm album op dat bol staat van het spelplezier. Het politieke engagement is natuurlijk mooi, maar de muziek klinkt erbovenuit. Typerend is de prachtige afsluiter Mon Reve (My dream). De song handelt over hoe Haïtianen overal ter wereld behandeld worden en vertelt het verhaal van Emeline die rennend haar vliegtuig probeerde te halen en door haar gehijg direct verdachte was. Dat de muziek de inhoud overtreft wordt in Mon Reve wel duidelijk: het verhaal heb ik uit de begeleidende tekst, want Michel koos er uiteindelijk voor de tekst weg te gooien en enkel te hummen, lala-en en schreeuwen.
Emeline Michel mag hierbij ingezet worden als middel om de zomer aan een voortijdige uitbarsting te helpen.

Ricco van Nierop

Chicksinger 2005 tot nu toe:
- Ane Brun – A temporary dive
- The Tiny – Close Enough
- Kathleen Edwards – Back to me
- Cathy Rivers - Ascención
- Sarah Bettens - Scream
- Karin Giphart - And she bites
- Ani di Franco - Knuckle down
- Kirsten - Vanilla