8: Bic & beautiful

Geen leuk vooruitzicht; kom ik daar op dat onbewoonde eiland met m’n beste drie boeken en platen onder mijn arm, bots ik tegen een bebaarde Tom Hanks op. Ik moet wat minder tv kijken, want het sprookjesbeeld van mijn isla bonita wordt aardig aan gruzelementen gesmeten. Geen Robinson-fims of uitdagingsprogramma’s meer voor mij. Om het nog een beetje leuk te houden, zoek ik mijn heil in nieuwe eiland-muziek. Bijvoorbeeld van de grootste artiest uit Nieuw-zeeland, Bic Runga. Deze dame met Maori/Chinese ouders brak down under al in 1997 door, maar wist toen niet echt de evenaar te passeren. Misschien dat het met haar tweede plaat Beautiful collision gaat lukken.

Ik pak er voor de zekerheid maar even de eerste platen van The Cardigans bij. Toen het nog een beginnend groepje was zonder gitaarversterker, laat staan effectpedalen. Relaxte campy lounchemuziek in de vorm van goedgeschreven songs. De Zweedse wollen sweaters verloren hun onschuld en maken tegenwoordig goede, wat saaiere, gitaarpop. Bic Runga houdt blijkbaar, net als ik, meer van het oude Cardigans-werk. Door de overduidelijke gelijkenis met haar Europese tegenvoeters, kan ik de woorden ‘vernieuwend’ en ‘origineel’ niet toepassen op Beautiful collision. Blijven over ‘oorspronkelijk’ en ‘goedgeschreven’, adjectieven die zeker slaan op de 14 songs van Runga.

Vernieuwing : 17/25

Kleine muziek

Ik pak er voor de zekerheid maar even de eerste platen van The Cardigans bij. Is die stem echt niet van Nina Person, die zich op een ander continent een ander uiterlijk heeft aangemeten en zichzelf heruitvindt? Maar genoeg over die Zweden, we zijn hier in Nieuw Zeeland. Bic Runga heeft een atmosferische stem, wat dat ook is, die loom over de gitaren, drums en violen heen glijdt. Nergens zet ze een enorme keel op. Wat niet betekent dat Beautiful collision enkel ballads kent. Alleen rocken de up-tempo songs niet, ze rollen hoogstens een beetje. Get some sleep en She left on a monday zijn melodieuze hoogtepunten. Dit is kleine muziek, Bic zingt liefelijk en haar begeleiders (waaronder Neil Finn) vullen haar op dito wijze aan.

Muzikale vorm: 23/25

Oké, die Cardigans overeenkomst snappen we nu wel. Inhoudelijk ziet de wereld er vast heel anders uit door de Maori-ogen van een Nieuw-zeelandse. Verwacht na deze stigmatisering geen teksten voor het volkenkundig museum. Bic Runga is een dame van de wereld, die als een gemiddelde Heather of Tasha met poëzie haar liefdesleven beschrijft. Net als de andere dames veel zee, sterren en oneindigheid als metaforen voor het lukken of mislukken van de communicatie tussen de seksen. Toch komt Bic om de paar refreinen met een originele vondst. ‘Something in the phrasing was quietly amazing / We were waiting for the chorus to come’ (Get some sleep). Maar Bic geeft eerlijk toe dat het soms nergens over gaat: ‘Watching the clothes on the line’ (A day like today).

Inhoud: 15/25

Een rustige mooie botsing

De neiging om Beautiful collision in de kast tussen die oude Cardigans-platen te zetten, is groot. Bic is een waardevolle opvolgster van het geluid dat de Zweden achter zich lieten. Het gebrek aan origineel geluid, maakt Runga goed door mooie melodieën en een buigzame lieve stem. De plaat bevat geen slechte songs, alhoewel de gehele cd zich wel erg gemakkelijk tot achtergrondmuziek laat degraderen. Maar dat blijft het gevaar bij rustige muziek, waar ik toch graag tegen op zou botsen in een dito omgeving.

What a beautiful collision
Things that go bump in the night
With such beautiful precision
Fate could create you and I

Hits & missers-balans: 20/25

De kans dat Bic Runga mijn eilandgast wordt, is: 75/100

Robinson van Nierop

1. 78% Dayna Kurtz Postcards from downtown
2. 77% Eddi Reader Sings the songs of Robert Burns
3. 75% Bic Runga Beautiful collision
4. 72% Tasha’s world Tasha’s world
5. 64% Ani di Franco Evolve
6. 42% Madonna American life
7. 26% Heather Nova Storm
8. 24% Ilse de Lange Clean up