Titel: Igby goes down
Regisseur: Burr Steers
Hoofdrollen: Kieran Culkin, Claire Danes, Bill Pullman, Susan Sarandon, Jeff Goldblum, Ryan Phillippe
Datum bespreking: 15-08-03
 

Susan Sarandon is oud, dat weten we. In de openingsscène van Igby gaat ze echter nog een stapje verder. Totaal versleten ligt ze in bed. Nog net niet dood. Haar zonen Igby en Oliver zitten naast het bed en horen verveeld haar gesnurk aan. Als de verveling of het gesnurk te erg wordt, maken ze er een eind aan. De film is begonnen en vertelt wat er aan de plastic zak vooraf ging.

Het hoofd van Sarandon in een doorzichtige plastic zak boven de lakens uit. Het is niet eens het meest merkwaardige moment van de film. Igby Goes Down is namelijk de volgende Amerikaanse disturbed family-film. Ik ga niet weer het rijtje moderne klassiekers opnoemen, blader maar even terug in het archief van de Recensent. In ieder geval doet regisseur Burr Steers hard zijn best een moderne klassieker te maken. De familie van Igby is gestoord genoeg om herkenning op te wekken. Het scenario laat genoeg ruimte voor cynische humor. Enkele oude sterren laten hun gezicht weer eens op een originele manier zien en wat jonge sterren werken aan hun credibility. Nog wat goede popliedjes erbij en American Beauty deel 5 is klaar.

Merkwaardig

Igby is een merkwaardige naam. Sookie ook. Als Igby nog kind is, is zijn vader al rijp voor de inrichting. Vervolgens slijmt zijn oudere broer zich tot lieveling bij moeder en bij hun peetoom. Igby niet, hij doet zijn naam eer aan en gedraagt zich merkwaardig. Althans in de ogen van zijn afstandelijke veeleisende moeder. Na van veel scholen te zijn getrapt, weet hij zelfs van de militaire school te vluchten. Hij duikt onder bij de vriendin van zijn peetoom en ontmoet kunstenaars en meisjes genaamd Sookie. Zijn moeder zet zijn broer in om Igby terug op het rechte pad te krijgen. Nog voor de plastic zak eraan te pas komt, is Igby ouder en veel wijzer geworden. Voornamelijk heeft hij geleerd dat hij toch niet zoveel op zijn vader lijkt als hij vreesde. Of toch wel?

Voorbarig

In het eerste halfuur van Igby goes down komen alle nodige ingrediënten voor een moderne klassieker voorbij. Maar daarna zakt de film in, alles lijkt verteld. Tijdens de sneakpreview-vertoning van de film in Den Haag was ik niet de enige die al tijdens de film het formuliertje invulde: een 6 voor de film, met als commentaar: leuk geprobeerd. Tot mijn aandacht weer gevestigd wordt op Igby, die verder wegvalt uit het sociaal geaccepteerde leven. Hoe hij tot bepaalde inzichten komt en deze verbindt met zijn ervaringen met zijn vader, geeft de film net genoeg dramatische meerwaarde. Genoeg om geïnteresseerd naar het slot van de film te kijken. Genoeg ook om mijn voorbarige conclusies te herzien: de 6 verandert met één simpel streepje in een 8 en het commentaar vul ik aan: leuk geprobeerd en uiteindelijk goed gelukt.

Het is goed om Jeff Goldblum weer eens lollig in actie te zien, in plaats van in zoute actiefilms humorloos te acteren. Hij zet een vreemdsoortige peetoom neer, die een aai over de bol afwisselt met een goede rechtse. Susan Sarandon is lekker op dreef, ze heeft zich duidelijk laten overhalen om er niet uit te zien voor het goede doel; een cultfilm. Gezien zijn achternaam kan de hoofdrolspeler wel wat credibility gebruiken. Kieran Culkin is Igby en is de broer van Home Alone-ster Macauley. De jongen die na zijn succesfilms acht jaar stopte omdat zijn ouders om het geld begonnen te vechten. Broertje Kieran speelde eerder in diverse onzinnige kinderfilms en in The Cider House Rules, maar vestigt zich met Igby definitief als volwassen acteur. Een blik in The Internet Movie Data Base leert me dat we na Macaulay en Kieran ook nog Rory (hier als de jonge Igby), Quinn, Christian, Shane and Dakota Culkin kunnen verwachten. Igby is uiteindelijk geslaagd, maar dat wil niet zeggen dat de gehele familie binnen is.

Oscar Krieger