Titel: Bin-jip
Regisseur: Kim Ki-Duk
Hoofdrolspeler(s): Lee Seung-Yeon, Jea Hee
Datum bespreking: 08-03-2005
 

Tae-Suk is een jonge man die reclamefolders aan de deuren van huizen plakt. Bij huizen waar na dagen de folder nog hangt, breekt hij in. Eenmaal binnen, checkt hij het antwoordapparaat (‘Wij zijn tot vrijdag op vakantie, sorry voor het ongemak’), eet hij de koelkast leeg, wast hij zijn kleren, maakt hij een foto van zichzelf in zijn nieuwe huis en repareert hij een kapotte klok of een ander apparaat. Zonder iets te stelen en zonder ontdekt te worden, vertrekt hij weer.

Op een avond blijkt er toch nog iemand in huis te zijn; Seon-Hwa zit vol blauwe plekken in een hoek gedoken. Als haar man terugkomt, test Tae-Suk de golfclubs op hem uit en vertrekt met Seon-Hwa achter op de motor. Het leven van Tae-Suk is uit evenwicht. Klassiek en cliché is het een vrouw die daarvoor zorgt. Vanaf dat moment breken ze samen geruisloos in.

Bin-jip is de nieuwe film van Kim Ki-Duk. De Zuid-Koreaan maakte eerder het harde The Isle en het indrukwekkende Spring, summer, fall, winter… and spring. Net als deze films, is ook Bin-jip scherp en sereen gefilmd. Er zit actie en dialoog in de film, maar de beelden scheppen enorme rust. Ook het verhaal met zijn repeterende scènes werkt mediterend. Tae-Suk herhaalt zijn handelen in elk nieuw huis. Dit levert ook veel humor op. Glimlach-humor dan, want we houden het stil. Zo leest hij een fotoboek in bad, onder water. In een volgende scène zien we hem in alle rust, pagina voor pagina, het boek strijken. Ook de reparaties die hij verricht aan kleine apparatuur leveren stil gelach op; je kunt je de mensen voorstellen die een lege koelkast aantreffen en een weer volledig werkende cd-speler.

 

Als het verhaal op gang komt, kunnen problemen niet uitblijven. De echtgenoot komt wraak nemen, Tae-Suk en Seon-Hwa worden gesnapt en hij draait de bak in. Het is bijna jammer dat ze hun spel niet door kunnen blijven spelen. Maar aan het slot weet Tae-Suk, door oneindig lang te mediteren te ontsnappen en terug te komen bij zijn geliefde. Als haar schaduw. De scènes in de gevangenis en later bij haar thuis zijn magistraal, hij lost op in de ruimte, wordt vederlicht en verdwijnt. Toch weten de kijkers en Seon-Hwa dat hij er is.

Bin-jip, in vertaling 3-Iron (een soort golfclub), is de meest dragelijke film van Kim Ki-Duk. De humor is daar verantwoordelijk voor. Humor die in The Isle, of zijn later dit jaar uit te komen Samaritan Girl ver te zoeken is. Kim Ki-Duk heeft wel de rust meegenomen uit het landelijke Spring, summer… naar het stadse Bin-jip. En die rust en humor zijn hier perfect in balans.

Oscar Krieger

Verder lezen in relevante recensies op de Recensent:
- Kim Ki-Duk - Spring, summer, fall, winter… and spring