'Oh, how I hate to see Christmas come around' zong Jimmy Witherspoon in de jaren 50. Kerst brengt het mooiste en het treurigste bijeen. Wat de dominee ook preekt over 'vrede op aarde' en de kranten spreken over 'de troepen zijn met kerstmis thuis'. Hier gaat het over een ander soort kerst. Een kerst van kitsch, van engelenhaar en sentiment. Het mooiste van kerst is dat je er in kan geloven, in het idee dat het gezellig, vreedzaam en warm zal zijn (buiten vriest het dat het sneeuwt, maar binnen knisperen de kastanjes in de open haard). Het treurige van kerst is dat het ook nog echt 25 en 26 december wordt. En dan zit je daar met je mooie gedachtes en je engelenhaar. De remedie tegen deze kerstmisblues is blijven geloven in het sprookje. De Amerikanen hebben dat gedeelte van het kerstbeleven uitgevonden. Films (What a wonderful world) en muziek (White Christmas) houden voor zolang ze duren het gevoel in stand. En dan zing je gerust mee met Louis Jordan: "May everyday be like Christmas."

Dit is geen recensie van een bepaalde film of een bepaalde cd die net uitgekomen is. Hier gaat het over een gevoel, een gevoel voortgebracht door liedjes van alle tijden. Klassiekers als 'White Christmas' (Bing Crosby, Irving Berlin) of recenter 'Last Christmas' (Wham) of bewerkingen die een draai geven aan het origineel. Ondanks het feit dat kerstliedjes al zo oud zijn als de jaartelling, maken artiesten nog steeds nieuwe odes aan het decembergevoel, al dan niet met christelijke bedoeling.
Een wandeling langs de kerststalletjes in de platenzaken levert een aardige hoeveelheid troep, trash en stront in de mooie witte sneeuw op. 'Merry Mambo X-mas' is een cd zonder artiestennaam op de cover. Dat betekent al niet veel goeds. Of ze hebben een latino-dweilorkestje uit een barretje getrokken of enkele knoppenfreaks hebben hun synthesizers opnieuw geprogrammeerd. Het hele kerstrepertoire komt al swingend voorbij, van de 'First Mambo Noel' tot 'Mambo in a Winter Wonderland'. De door Louis Bega ingezette mambohype is al weer een jaar voorbij dus deze kerstrecensent zal de enige zijn die voor € 6 around the christmastree aan het mamboën is.

Kou en sneeuw horen bij kerst. Dat hoef je de paashaas niet te vertellen. Toch is het ook 25 december in warmere streken. Goede voorbeelden van kerstmis in de zon zijn er ook. Het obscure 'Christmas morning Calypso' van Fitzroy Coleman uit Trinidad heeft het volgende refrein 'Drink a rum this is Christmas morning'. Het nummer staat op een vorig jaar uitgekomen aflevering van de Alan Lomax collection. Coleman is één van weinige uitheemse artiesten tussen allemaal koude hartverwarmende Britten. De opname is van de BBC-radio van kerstdag 1957. In verschillende studios in het Britse Koninkrijk stonden koortjes, skifflegroepen, voorzangers en andere klaar om op commando van de DJ in London een stukje bij te dragen. Bij elkaar een warm bad vol krakende geluiden die de luisteraar terug brengen naar een tijd toen er geen oorlog was (dacht men toen). Voor de sentimentele, nostalgische en melancholische kerstgenieter. Liefhebbers van It's a wonderful life (film van Frank Capra, 1947 met James Stewart) kunnen hun hart ophalen bij deze trip in het verleden.

Echte kerst in de zon, maar dan misschien niet zo echt als de enige echte Elvis, is El Vez. Een uit de Mexicaanse barrio getrokken Elvis impersonator die al jaren de bakkebaarden van het dak speelt. Zijn motto luidt: "Don't believe the hype, dump the elvis-impersonator stereotype!, El Vez is hotter than a Mexican lunch!"
Vorig jaar kwam een kerstcd uit, naar voorbeeld van de meester. Presley gaf twee goed aangeschreven Christmas Albums uit. El Vez doet op 'NöElVezSi Christmas Album' enkele klassiekers, maar dan op z'n latinorockabilly. 'Santa claus is comin' to town' wordt bij hem 'Santa Claus is sometimes brown'. Niet alleen heeft hij aandacht voor 'Brown Christmas' (naar het aloude 'White Christmas') er zijn ook 'Oranges for Christmas'. 'Feliz navidad' is de piek op deze kerstboom. De hit van Jose Feliciano heeft wat hete pepers te verwerken gekregen, maar is er wel op vooruit gegaan. Voor de uitbuikmomenten heb je de oude Elvis-albums maar als de kerstboom aan de klant gaat en de ochtend-rum is vervangen door wat Mexicaanse biertjes kan dit feestalbum gedraaid worden.

Omdat Kerstmis twee dagen duurt, wordt deze recensie vervolgd. Dan meer aandacht voor: The Asylum Street Spankers doen aan Christmas' spanking!, Hanson, Iers en blue en jazzy kerst, en een overzicht van de beste kerstplaten waaronder Phil Spector, James Brown en The Vandals.

 

lees deel 2 van de Kerstpotpourri