Hearem, Watchem (en Danceem)
Enkele weken terug besprak ik de solo-plaat van La Kidda, het jazz-achtige Blue-faced sessions. Achter La Kidda gaat muzikante Arjo Klingens schuil, die eerder opzien baarde als zangeres van Handsome 3some. Naast solo-werk treedt ze tevens op als dance-duo samen met Jan Willem van den Ban (Jillem) onder de naam Drillem. Van dit laatste project komt deze week de debuut-cd uit. Naast luisteren, valt er ook veel te kijken en te dansen bij Drillem.
Drillem won in de categorie dance de Grote prijs van Nederland van 2004. En niet voor niets. Het duo brengt vernieuwende dancemuziek die alle kanten uit dendert; van breakbeat, popdance en zelfs tot electro. Tevens is het rockverleden van beide muzikanten nog te ontdekken in de muziek. Van den Ban drumt en verzorgt de samples en Klingens zingt en speelt bas. Tijdens live-optredens wordt daarnaast gebruik gemaakt van drilboor en föhn, in eerste instantie als grappig symbool, maar ondertussen ook als instrument.
Hearem
De cd is een interessante mix tussen rock en dance. De eerste track ‘Mine’ is een pure rocksong, maar wordt door de twee later op het album nog eens door de mangel gehaald waardoor er meer valt te dansen. ‘Flipflop’ rockt ook behoorlijk, maar de ritmes en samples trekken de song meer naar de electroclash toe. ‘Bubbles’ kent qua tekst een oneliner die door veelvuldige herhaling in je kop blijft zitten: ‘Sanctify, sanctify, while I’m doin’it with style.’ La Kidda is een veelzijdige zangeres: ze schreeuwt hardnekkig over de beats heen, in de rustigere nummers klinkt ze eerder geil. ‘Whomb’ heeft een irritante trance-achtige beat, waardoor het erg monotoon gaat klinken. Songs als ‘Ride’ en ‘Bug’ klinken dan een stuk speelser, omdat ze zich in het gebied tussen rock en dance in bevinden. Fillem is een interessant debuut, waarbij mijn voorkeur uitgaat naar de meer rockgeoriënteerde tracks. Maar de laatste soloplaat van La Kidda zal vaker in mijn speler te vinden zijn.
Watchem
Beide muzikanten achter Drillem zijn grafisch vormgever. Iets dat tijdens live-optredens al goed te merken was aan hun begeleidende videowerk. Hun debuutplaat gaat daarom vergezeld van een dvd. Op die dvd staan alle songs op twee manieren visueel weergegeven. Ze hebben een vaste camera op zichzelf gezet terwijl ze de nummers inspelen. In vaag zwart-wit vanuit één vast camerastandpunt zien we Jillem achter de drums zitten en La Kidda achter de microfoon staan met basgitaar om de schouders. Als het beeld je te saai wordt - wat voor te stellen is - schakel je over naar de andere versie. Hier ontdek je de echte creativiteit en kunst van Drillem. De beelden tonen computeranimaties, visuals en tekeningen. Zo verschijnen er statistieken over ontrouw terwijl de song ‘Whomb’ klinkt met de herhalende frase ‘Don’t trust’. Bij ‘Bubbles’ zie je allerlei architectonische beelden van Rotterdam. ‘Mine’, dat over een ‘tourist girl’ gaat, toont wederom Rotterdam, maar dan bij nacht met een Aziatische dame in de hoofdrol. Grappig is ‘Bug’ waarbij als eerste beeld de beginpagina van Google te zien, waarna het woord bug wordt ingevoerd en er de afbeeldingen verschijnen die als resultaat naar voren komen. Vervolgens verschijnen die afbeeldingen ritmisch in beeld. Mede dankzij deze dvd maakt Drillem een interessant veelzijdig debuut.
Eerdere Chicksingerafleveringen vindt u hier.