Ooh la la, de track waarmee de jongste Goldfrapp-cd aftrapt gaat regelrecht terug naar de glamdisco van Mud en T-Rex. Alison Goldfrapp en haar bandleden zijn goed in het geven van vette knipogen naar voorbije genres. Ooh la la is echter meer dan een verwijzing; de term rip-off is meer op zijn plek. Dat is een behoorlijk ander geluid dan waarmee Goldfrapp bekend werd.

Hun eerste album, Felt Mountain, uit 2000 volgde de laatste stuiptrekkingen van de triphop. De cd klonk als Massive Attack of Portishead onder narcose. Zeer sferisch en dromerig. Na dit zeer geslaagde debuut volgde het meer uitbundige Black Cherry in 2003. De muziek werd dansbaarder, maar bleef zijn vervreemdende trekjes hebben. De vergelijking met Massive Attack heeft dan, dankzij de electro- en 80’s-invloeden, plaatsgemaakt voor die met Moloko.

Ondertussen is het 2005 en heeft Goldfrapp haar derde plaat uit, getiteld Supernature. Van de 90’s triphop, naar de 80’s electro keert de groep nu nog een decennium terug in de tijd met een album vol 70’s disco. Maar ze pakken het, ondanks de vele overduidelijke verwijzingen, wel origineel aan. Na de aftrap klinken Lovely 2 CU en Ride a white horse evenzo gelikt. Met U never know komt de afwisseling en wel met rustige beats en hijgerige hoge noten van Alison. Op Fly me away lijkt de relaxte sound van het eerste album geheel teruggekeerd, maar met Slide in glijdt Alison weer in haar glitterpak en doet niet onder voor haar eclectische popvoorbeelden Madonna en Kylie. Dames die weten waar ze de beste beats en hipste retro-sounds vandaan moeten halen om verantwoorde commerciële pop te maken. Voor Koko shopt Goldfrapp qua vocalen bij Liz Fraser van Cocteau Twins/This Mortal Coil-faam en qua muziek bij Donna Summer.

Supernature lijkt met al die verwijzingen een allegaartje maar dankzij de stem van Alison en de disco-sound als overkoepelend thema klinkt de cd wel degelijk als een eenheid. De vele verwijzingen geven enkel aan dat Goldfrapp de pophistorie goed kent en daar de vruchten van plukt en deze met een nieuw sausje overgoten opnieuw opdient. En het resultaat is misschien niet zo bijzonder als hun sferische debuut, maar smaakt wel uitermate lekker.

Ricco van Nierop

Eerdere Chicksingerafleveringen vindt u hier.