Titel: Temporada de patos
Regisseur: Fernando Eimbcke
Hoofdrolspeler(s): Enrique Arreola, Diego Cataño, Daniel Miranda, Danny Perea
Datum bespreking: 14-06-2005
 

1. Je vriendje uitnodigen, omdat je moeder weg is en je de hele zondag het huis voor jezelf hebt.

2. Spelletjes spelen op je X-box.

3. Een pizza bestellen en hopen dat de koerier een half uur te laat is, zodat je hem niet hoeft te betalen.

4. De pizzakoerier binnenlaten, omdat hij niet wil vertrekken zonder geld, ondanks dat hij maar 11 seconden te laat was.

5. Met je vriendje en de pizzakoerier duf voor je uit staren.

6. De oven uitlenen aan je buurmeisje die een cake komt bakken.

7. Een monoloog over honden houden met als enige toehoorder een hond.

8. Met z’n allen de mislukte cake opeten ter gelegenheid van de verjaardag van je buurmeisje.

9. Met een brommerhelm op omstebeurt tegen de muur op lopen.

10. Heel lang naar een schilderij kijken, totdat de eenden die erop staan gaan bewegen.

 

Temporada de Patos (Het eendenseizoen) is een film over verveling. De twee Mexicaanse jongetjes die een zondag alleen thuis doorbrengen, hebben echter bij aanvang niet te klagen. Met cola, de X-box en een pizza onderweg zit hun dag wel goed. Totdat de koerier blijft hangen, het buurmeisje onverwacht jarig blijkt en de elektriciteit uitvalt. De film toont aan dat je enorm veel kunt meemaken als je je verveelt.

Temporada de Patos vertoont grote gelijkenissen met de arthouse-hit 25 Watts van enkele jaren terug. Ook hier enkele verveelde vrienden in een rustige zwart-witfilm met droge humor. In feite zijn dit nog maar twee films uit Zuid-Amerika over saaie dagen (die uiteindelijk niet eens zo saai blijken!). Dat is nog erg weinig als je het afzet tegen het aantal saaie dagen die er wereldwijd dagelijks door 14-jarige jochies wordt meegemaakt. Om nog even op de belachelijke toer door te gaan; Temporada de Patos staat cinematografisch op gelijke hoogte met The Red Balloon, Rumble Fish en Schindler’s List. Geen ballon, vechtvis of meisjesjas hier, maar de eenden op het mysterieuze schilderij doorbreken de zwart-witbeelden door in kleur weg te vliegen. En dat is nog maar een van de verrassingen die de jongens en de kijker staat te wachten.

11. Naar de bioscoop gaan en genieten van andermans verveling, droogkloterig geserveerd vanuit een flat in Mexico.

Oscar Krieger