Titel: Simon
Regie: Eddy Terstall
Hoofdrollen: Cees Geel, Marcel Hensema, Rifka Lodeizen, Nadja Hüpscher, Dirk Zeelenberg
Datum bespreking: 27-9-2004
 

Bovenstaande woordgrap komt uit de nieuwe Eddy Terstall-film Simon, openingsfilm op het Utrechtse festival, toekomstige hit in de bioscopen en een misplaatste inzending voor de Oscars. Net als in de vorige films van Terstall (Hufters & hofdames, Rent-a-friend, De boekverfilming) veel droge, levendige humor, alleen ditmaal met een flinke dosis serieus drama.

Simon, een Amsterdamse coffeeshophouder, rijdt in 1988 student Camiel aan. Camiel wordt kind aan huis bij Simon en zijn vrienden, tot hij op vakantie in Thailand ineens is verdwenen. In 2002 komen ze elkaar weer tegen, bij welke gelegenheid Simon laconiek meedeelt kanker te hebben. Ze pikken de vriendschap weer op en Camiel leert de vrienden en familie op een andere manier kennen door de ziekte van Simon.

Onder vrienden

Het simpele verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van de schuchtere Camiel anno 2002. Simpel, maar dankzij de acteurs en de dialogen zeer effectief. De van Terstall bekende Amsterdamse humor (droog en grof, maar warm als vrienden onder elkaar) is gebleven ondanks de zwaarte van het verhaal.Tegenover de dokter die hem net het slechte nieuws meedeelt, grapt Simon: 'Is er geen andere dokter met wat meer gevoel voor tumor.' Zoals in de betere tragikomedies werkt de humor relativerend, verlichtend. Maar typisch aan de Terstall-humor is dat het ook hartverwarmend werkt. De humor zorgt ervoor dat het leed, dat de vrienden ook delen, zich langzaamaan vastgrijpt aan het gemoed van de kijker. Met als effect dat je net zo stil achterblijft als de vrienden aan het slot van de film. Stil maar niet verslagen, eerder berustend.

 

Terstall-stal

Terstall werkt met een groep bevriende acteurs die hij per film uitbreid met één of twee. Uit de Terstall-stal komen ditmaal: Nadja Hüpscher, Rifka Lodeizen, Daan Ekkel en Dirk Zeelenberg. Terwijl de hoofdrollen Simon (Cees Geel bekend van Meiden van de wit) en Camiel (Marcel Hensema onder andere van De grot) nieuw zijn in Eddy-land. Zonder uitzondering wordt er overtuigend geacteerd. De enige miscasting leek mij die van Nadja Hüpscher. Het kost even voor ik geloof dat zij de 20-jaar jonge dochter van Simon speelt. Uiteindelijk neemt haar spel en het drama de overhand, waardoor ze binnen haar rol valt.

Ondanks stevige concurrentie kan Simon zich met gemak meten met de betere Nederlandse films van de afgelopen jaren. Dat de film is verkozen tot inzending voor de Oscarnominaties is zeer te prijzen, maar niet realistisch. En dat ligt niet aan de film, maar aan de wijze waarop de Amerikaanse juryleden naar films kijken. De film is lowbudget en behandelt op terloopse wijze het homohuwelijk, euthanasie en drugsgebruik. Allemaal zaken die de film goed doen, maar niet bij de Royal Academy-leden. Uitzinnig van vreugde zal ik echter mijn pseudoniem opeten als deze film een Oscar krijgt.

Oscar Krieger