Titel: De nieuwe Lola's (tv-films)
Omroep: VPRO
Datum bespreking: 29-11-2004
 

De publieke omroep valt veel te verwijten. Dat ze op onze kosten met dure voetballen hun eigen glazen huizen intrappen, bijvoorbeeld. Of dat ze nationale onzinverkiezingen houden met Fons de Poel. Dat Fons de Poel überhaupt op tv mag. En dat ze ondertussen hun prachtseries (Sopranos, Angels in America) in de nacht-uren verstoppen. Het is te hopen dat er zo snel mogelijk twee geheel ontzuilde netten overblijven met enkel programma’s die bij de commerciëlen geen aandacht krijgen. Potentieel is het mogelijk. Want ook nu al zijn er goede programma-initiatieven te vinden. De afgelopen woensdagen waren op prime time al negen oorspronkelijke Nederlandse films onder de titel One night stand te zien. Vanaf aankomende woensdag komen daar nog vijf nieuwe films bij; De Nieuwe Lola’s om precies te zijn. In deze reeks enkel jonge filmmakers die door de VPRO in de gelegenheid zijn gesteld een film van 50 minuten te maken.

Armando

Armando mag zijn beste vriend niet meenemen naar zijn werk. En dat terwijl Rocky de enige is aan wie hij zijn liefde kwijt kan. Armando is kapper en Rocky is zijn hond. De oplossing is dat hij een eigen kapsalon annex hondentrimsalon begint. Daarvoor ontbreekt het hem aan eigen vermogen, zoals de bank dat noemt. Met behulp van een klant raakt hij op het verkeerde spoor; na oplichting volgt een ontvoering. Met als doel, het benodigde geld binnen te halen.
Armando is simpel en goedaardig, maar labiel en raakt daardoor in situaties verzeild waarmee hij niet goed raad weet. Vooral de scčnes waarin hij bij zijn ouders is, doen sterk denken aan die andere niet al te communicatieve grote jongen uit de Nederlandse film: Abel (Alex van Warmerdam). De hoeveelheid gezegden en spreekwoorden die het scenario het drietal in de mond legt, zorgen voor komisch-absurde dialogen. Ramsey Nasr past prima in de rol van Armando. Het scenario is zowel qua verhaal als qua dialogen origineel. Daarnaast is Armando van Marco Knijnenburg stijlvol in beeld gebracht en daardoor zeer geslaagd te noemen.
(uitzending: woensdag 1 december, Ned. 3, 21:05)

Tussen twee mensen

Ook in de tweede Lola, Tussen twee mensen van Lernert Engelberts, alweer een sociaal niet geheel aangepaste jongeman. Ik noem het niet voor niets jongeman, want de eerder genoemde Armando en de hier opgevoerde David lijken niet helemaal van deze tijd. Ze lijken meer te passen in een tijd van Reve, Heeresma en Van Warmerdam. In Tussen twee mensen moet David onderduiken, want het is oorlog. Ondanks de woorden oorlog en onderduiken in de vorige zin, speelt de film niet in ’40-’45, maar veel recenter. David (Tibor Lukacs) komt bij Wim (Paul R. Kooij) terecht, een man van middelbare leeftijd die nog rouwt om zijn overleden moeder. Wim is de eigenlijke hoofdpersoon van het verhaal. Hij blijft lang geduld hebben, terwijl David hem op de proef stelt. David stelt vragen over zijn moeder en treitert hem. Tussen twee mensen is een film die het moet hebben van de treiteraar David, - zoals het hoort – irritant gespeeld door Tibor Lukacs. Het verhaal is niet uiterst interessant of verrassend. Het is meer een situatie-comedie, maar dan zonder de snelle grappen. Ongemakkelijke situaties volgen elkaar op en brengen de kijker daardoor vaak tot de vraag: wat zou je zelf doen in zo’n situatie. Een sterk gegeven in de film is de eenzaamheid van Wim: hij weet dat de situatie met David onhoudbaar is, maar eenmaal alleen lijkt hij hem ook wel te missen.
(uitzending: woensdag 8 december, Ned. 3, 21:05)

 

Yu-lan – David Verbeek

Yu-lan zingt Poesje mauw tijdens de inburgeringcursus, maar heeft nog problemen met haar ‘rijstebrij’. Met haar vader eet ze rijst met stokjes uit een kom. Thuis, in een restaurant en weer thuis. Tot haar vader weer naar Shanghai gaat en zij in Amsterdam blijft. Of ze weer terug komt, was de vraag van haar vader. ‘Stay with me,’ vraagt Ben, haar Nederlandse vriend. Yu-lan weet het niet. Ze drinkt en zingt: ‘Poesje mauw, kom eens gauw’.
Filmstudent David Verbeek maakte eerder dit jaar Beat, een moderne stadsfilm over een moderne stadsziekte (burnout). De film werd op het Rotterdamse filmfestival en her en der in de bioscoop vertoond. Verbeek schreef wederom samen met Rogier de Blok het scenario voor deze tv-film. Doordat ze in beeld en verhaal de ruimte en de tijd nemen, lijkt de film langer te duren dan het uur dat ervoor staat. En dat is alleen maar mooi. Zo zit je uren naar schijnbaar niet ter zake doende momenten te kijken: Yu-lan die een sigaret aansteekt, Yu-lan die ‘s nachts een fitnessapparaat uitprobeert. Door de hoofdrolspeler ook op dit soort momenten in beeld te nemen, brengt Verbeek een ode aan oude cinematografen die op hun beurt odes aan actrices brachten. Verbeek plaatst die ode door de hoofdrolspeelster, maar nog nadrukkelijker door de ruimte en tijd die hij neemt, in de Aziatische traditie van onder andere filmmaker Tsai Ming-liang. De prachtige beelden, waarin nadrukkelijk met kleuren wordt gewerkt, zaten ook al in Beat, maar komen nu, vast door een groter budget, subliemer uit de verf. Het resultaat is een oogstrelende film, waarvan je bijna het verhaal zou vergeten.

(uitzending: woensdag 15 december, 21:00, Nederland 3)

Sophie & Arthur – Roel Welling

Sophie is 15 en ziet dat Arthur gepest wordt op school. Daarna lacht ze verder met haar vriendinnen. Arthur is een einzelgänger, die het gepest ondergaat en een spreekbeurt houdt over ‘beinvloeding’ en ‘meelopers’ in het kader van de Tweede Wereldoorlog. Zonder dat Sophie het wil raakt ze bevriend met Arthur, of gebruikt hij haar als experiment?
In vergelijking met de andere Lola’s is dit de meest herkenbare film wat betreft setting en verhaal. Met beelden van lange gangen, lockers, schooltassen, puberkamers en de MacDonalds En met scènes over erbij horen, dress codes, pestgedrag, leraren en conrectors. Een high school film van Nederlandse bodem heeft Roel Welling echter niet gemaakt. Daarvoor is het onderwerp te serieus behandeld en blijven de scherpe randen van het verhaal aanwezig. In de Amerikaanse high schoolfilms zouden bijvoorbeeld aan het slot alle personages inzien wie juist hebben gehandeld en wie niet. Dankzij de overeenkomsten met het genre, hapt Sophie & Arthur lekker weg en dankzij de scherpe randen, blijft er ook nog wat hangen. Dat hoofdrolspeelster Mara van Barneveld boven de rest van de acteurs uitstijgt, is jammer genoeg bedoeld als negatieve kritiek richting de rest van de cast.

(uitzending: woensdag 22 december, 21:00, Nederland 3)

Burgers/Reizigers – Janice Pierre

Loe is een meisjes van 17 dat met haar ouders gaat verhuizen. Om kosten te besparen gaan zij voorlopig in een caravan op het bouwterrein van hun nieuwe huis wonen. Door de politie worden ze naar het woonwagenkamp gestuurd, waar vooral moeder geheel niet van gediend is. Loe kan wel aarden, dankzij ‘reiziger’ Alex, die met zijn broer in het kamp woont. Met haar vader gaat het steeds minder, vooral als hij werkloos wordt en zijn vrouw hem verlaat.
Burgers/Reizigers is een aangename tv-film van Janice Pierre. Het acteerwerk van vooral hoofdrolspeelster Nicole van Nierop en vader Stefan Stasse is overtuigend. Grappig dat niet alleen Stasse, maar ook scenarioschrijfster Lotje IJzermans uit de radiowereld komen. Misschien verklaart dat de goede muziek die voorbijkomt in deze film. Een minpuntje aan het, verder zeer realistische, verhaal is dat er soms wat stappen overgeslagen worden. Zo schrikt Loe er aan het begin van dat ze ook van school zal moeten verkassen, maar verder komt dit onderwerp nergens meer aan de orde. Hiermee lijkt ze zich wat al te gemakkelijk aan te passen aan de nieuwe situatie.

(uitzending: woensdag 5 januari, 21:00, Nederland 3)

Ricco van Nierop

Verder lezen in relevante recensies op de Recensent:

- David Verbeek - Beat