Auteur: Jessica Durlacher
Titel: Schrijvers!
ISBN: 90 853 1051 2
Uitgeverij: De Bijenkorf (t.g.v. boekenmaand)
Datum bespreking:08-03-2005
 

Een keer per jaar kom ik in de Bijenkorf. Niet tijdens de dolle dagen, maar tijdens de eerste dagen van april. De etaleurs van het warenhuis ruimen dan het reclamemateriaal op, behorend bij de maand van het literaire boek. Het product waarmee ik de winkel verlaat is een bordkartonnen schrijver. Zo dun als karton en zo groot als de schrijver die in maart centraal stond. Ondertussen staan Reve, Zwagerman, Grunberg en Campert in mijn kamer toe te kijken hoe ik mijn recensies tik.

Jessica Durlacher kreeg dit jaar de opdracht tot het schrijven van een novelle voor de Bijenkorfklanten. Voor nog geen vier euri kun je daar haar Schrijvers! afhalen. Schrijvers! gaat over schrijvers, maar nog meer over het schrijfproces en voornamelijk over de bronnen die de schrijver uit haar omgeving haalt. In feite is het een grote waarschuwing aan de niet-schrijvers van deze wereld; raak niet in aanraking met een schrijver, voor je het weet ben je verworden tot fictie en heb je je eigen leven niet meer in de hand!

Schrijfster Tirza Danz krijgt per mail het verzoek tot een interview voor een psychologietijdschrift. De mailtjes zijn afkomstig van een Ada Hammerstein. En laat dat nu toevallig de naam zijn van de hoofdpersoon van Tirza’s eerste boek. Vreemder wordt het als deze Ada mails blijft sturen met omslachtige verhalen over waarom het interview telkens uitgesteld moet worden. Ondertussen heeft Danz nog andere problemen; haar schrijfklas wordt geterroriseerd door een jongen en haar nieuwe boek wil niet vlotten. Als Ada overlijdt en de situatie in de klas escaleert, levert dat een doorbraak van Tirza’s writer’s block op.

 

Schrijvers! is een zeer toegankelijke novelle. Bijna ouderwets in schema, thematiek en spanning. En met ouderwets doel ik op korte verhalen en novellen (denk aan boekenweekgeschenken) uit de jaren 70 en 80. Durlacher houdt informatie achter, om die op de juiste momenten te verstrekken, zodat de spanningsboog gespannen blijft. Ze heeft een heldere, nergens storende, schrijfstijl. Ook qua onderwerp en setting kan ze zich geen buil vallen; een schrijfster (met een schrijvende echtgenoot) kampt met een writer’s block. Geen vuiltje aan de lucht dus. Of het moet zijn dat deze perfecte novelle je niet bijblijft. Misschien is dat wel de keerzijde van perfectionisme; zolang je leest, valt alles op zijn plek, maar vraag een jaar na dato niet naar de indrukwekkendste passage verantwoordelijk voor die ontspannen leeservaring.

De etaleurs van het warenhuis kunnen mij over enkele weken verwachten. De stille schrijvers aan mijn muren kunnen wel wat gezelschap gebruiken. Het meest verheug ik me op de terugreis en de gezichten van voorbijgangers. Zwaai even als je een recensent met bordkartonnen Jessica onder zijn arm door de stad ziet fietsen. Wil ik niet samen met Durlacher onderuitgaan, zwaai ik niet terug.

Ricco van Nierop

Verder lezen in relevante recensies op de Recensent:
- Arnon Grunberg – Het aapje dat geluk pakt (Bij-boek '04)