Auteur: Erica Kennedy
Titel: Bling
ISBN: 9050006663
Uitgeverij: Vassallucci
Datum bespreking: 22-03-2005
 

Mimi heeft een Italiaanse moeder, een verdwenen Haïtiaanse vader en een sukkelige pleegvader. Ze werkt in warenhuis Sav-Mart in Toledo. Met haar twee vriendinnen vormt ze het trio Heartsong. Hun manager Kenny heeft een auditie geregeld in New York. De platenbaas wil alleen Mimi een contract aanbieden. Wat doet ze?

Natuurlijk gaat Mimi erop in, ondanks dat ze haar vriendinnen achter moet laten. Anders had schrijfster Erica Kennedy geen verhaal, geen boek, geen Bling. Mimi verhuist naar NYC en wordt door de platenmaatschappij in de watten gelegd nog voor ze een noot opgenomen heeft. Een styliste kleedt haar aan, of beter; vakkundig uit. Een ingehuurde vriendin zorgt dat ze de hippe clubs leert kennen en zo op de juiste roddelpagina’s komt te staan. De platenbazen koppelen haar (‘muzikaal’) aan diverse rappers, zodat ze naam begint te maken. Seks, drugs en r&b, alle ingrediënten komen vervolgens aan bod.

De filmrechten van Bling zijn al verkocht, zegt de achterflap van het boek. Logisch, rappers en r&b-artiesten doen het goed in Hollywood, omdat er markt voor is. Het boek is een blauwdruk voor een formulefilm over het sterretje uit de arme buurt dat het gaat maken in de grote stad, om er vervolgens achter te komen dat de roem ook een keerzijde heeft. Daarnaast zitten er genoeg verwijzingen in het boek naar de echte rap-, hiphop- en r&b-scène die kunnen zorgen voor een stoet aan gastoptredens in de aanstaande blockbuster.

 

Niet alles wat blinkt, is goud. Bling leest als een trein, een soultrein met een flinke hiphopbeat eronder. Entertainment met veel slang, geinige dialogen en een cynisch kijkje achter de schermen. Lekker voor tussendoor, als zo’n tussendoortje tenminste 380 bladzijden mag duren. Maar de personages missen soul en het verhaal mist diepgang om te blijven boeien. Bovenal gaat het voornamelijk over de hippe glamourkant van de muziekbiz en maar zelden over de muziek zelf.

Maar ja, wat klaag ik toch, voor muziek is een geheel ander medium bestemd; de muziek zelf. De hoofdstuktitels in Bling verwijzen alle 58 naar hiphopsongs. Een aardige aanleiding om nog eens If I ruled the world van Nas (hoofdstuk 2) op te zetten, of Ms. Jackson van The Outkast (14), of No sleep ‘till Brooklyn van The Beastie Boys (44) of gewoon terug naar de oude school van The Public Enemy in Don’t believe the hype (18). Niet geloven dus, deze Bling-hype. Niet lezen ook. Enkel luisteren.

Ricco van Nierop