Drie filmhuis-aanraders

Er draaien op dit moment een paar behoorlijk saaie arthouse-films in de filmhuizen. Ik vond Martha Marcy May Marlene het gapen meer dan waard, maar Deep Blue Sea is nog slaapverwekkender om van Aita (Father) nog maar te zwijgen. Beter (en vooral interessanter) is alvast de Andrea Arnold-versie van Wuthering Heights, maar echt indrukwekkend wordt het met de hier besproken films Poulet aux Prunes, Footnote en Kiseki (I Wish).

Poulet aux Prunes – Vincent Paronnaud & Marjane Satrapi
Cast: Mathieu Amalric, Chiara Mastroianni, Isabella Rossellini, Jamel Debbouze; Release: 19-04-12

De Iraanse striptekenares Marjane Satrapi brak door met haar indrukwekkende Persepolis-boeken die ze samen met Paronnaud in 2007 verfilmde. Nu komt het tweetal met de verfilming van haar stripboek Poulet aux Prunes (in het Nederlands uitgegeven als ‘De Muzikant’). Dit keer kozen ze echter niet voor een tekenfilm, alhoewel er wel enkele animatiefragmenten in deze speelfilm zitten. Centraal in deze film staat Nasser-Ali: een violist met weinig werk. Zijn viool wordt stukgegooid door zijn vrouw na een ruzie. Na een mislukte zoektocht naar een vervangend instrument, besluit hij dood te gaan. De laatste acht dagen van zijn leven, leren we waarom die viool zoveel voor hem betekende en daarmee leren we zijn leven kennen.

De film heeft z’n dramatische trekjes, maar heeft niet de geëngageerde urgentie van Persepolis. Het liefdesverhaal dat verteld wordt, is hartverscheurend. Dit is echter nog niet de charme van de film. Die ligt in de vormgeving en beeldtaal, deels duidelijk van de hand van Satrapi en deels schatplichtig aan Jeunet (en dan met name Amelie Poulain, inclusief een leuke dubbelrol voor Debbouze). De scènes waarin de latere levens van Nasser’s kinderen in vogelvlucht verteld worden zitten vol beeldhumor. Persepolis krijgt hiermee, ondanks het drama, een luchtige opvolger.

Footnote - Joseph Cedar
Cast: Shlomo Bar-aba, Lior Ashkenazi, Aliza Rosen; Release: 26-04-12

Vader Eliezer en zoon Uriel Shkolnik zijn beiden professors in de Talmoedkunde en krijgen te horen dat Eliezer eindelijk de belangrijkste oeuvreprijs in hun vakgebied krijgt toebedeeld. Een feestelijke gebeurtenis met een kleine maar – een voetnoot die uitgroeit tot een fors familiedrama dat altijd al achter de façade te wachten lag. Footnote is een scherpzinnige satire¹.

Kiseki (I Wish) – Hirokazu Koreeda
Cast: Koki Maeda, Ohshiro Maeda; Release: 26-4-12

Sinds zes maanden leven de broertjes Koichi (12) en Ryunsuke (iets jonger) gescheiden van elkaar. De ene broer bij vader en de andere bij moeder, ruim tweehonderd kilometer van elkaar verwijderd op het Japanse eiland Kyushu. Dankzij sporadisch telefonisch contact spreken ze af elkaar halverwege te ontmoeten, precies op het punt – en nu volgt een som uit hun wiskundeboekjes – waar de zojuist geopende hogesnelheidstrein uit Koici’s woonplaats die uit Ryunsuke’s woonplaats passeert. Samen zien ze in het meemaken van dit passeren een mogelijkheid om hun geluk te hervinden. Kiseki is een roadmovie vanuit twee kanten naar het midden toe. Koreeda maakte eerder mooie, maar vaak zeer dramatische films met kinderen in de hoofdrol, denk daarbij aan Nobody knows uit 2004. Natuurlijk is ook deze film treurig – gedwongen gescheiden leven is voor niemand leuk, laat staan voor een kind, en dat maakt Koreeda goed voelbaar – toch ligt de nadruk op het avontuur dat de twee jongens met hun respectievelijke vriendjes onderweg beleven. Kiseki, ga ‘m zien.

Ricco van Nierop

1. Footnote is een scherpzinnige satire over de wetenschappelijke wereld, maar vooral een vilein drama over de geheimen en gevoeligheden binnen een gezin. Jaloezie en liefde vechten om voorrang, terwijl goed fatsoen meer kwaad dan goed lijkt te doen. Heerlijke intellectuele film.