Week 45, 46
De liefhebbers van Naomi Watts kunnen hun hart weer ophalen deze periode. In december speelt ze een mooie dramatisch rol in de nieuwe Woody Allen-komedie, volgende week is ze naast Sean Penn in Fair Game te zien en deze week overtuigt ze, net als Annette Bening en Kerry Washington, in het drama Mother & Child. Naast voor Mother & Child ook aandacht voor de komedie The Other Guys en de ziekenhuisthriller El Mal Ajeno.
Mother & Child – Rodrigo Garcia
Cast: Annette Bening, Naomi Watts, Kerry Washington; Release: 11-11-2010
Drie vrouwen staan centraal in dit drama. Drie vrouwen en hun kinderen, partners, collega’s, ouders en mogelijke draagmoeders. Een hele stoet aan personages cirkelen er om die drie vrouwen heen. De vijftigjarige Karen (Bening) draagt heel haar leven haar dochter in haar gedachten met zich mee; 35 jaar geleden gaf ze haar op voor adoptie. Zal ze uiteindelijk op zoek gaan naar haar kind? De 35-jarige Elizabeth (Watts) leidt een succesvol, maar zwervend bestaan: als ze in de ene stad, bij dat ene topbedrijf een paar jaar werkt, vertrekt ze zodra mensen haar beter leren kennen. Lucy (Washington) wil dolgraag een kind, maar het wil niet lukken, samen met haar man zoekt en vindt ze een draagmoeder.
In het begin kost het even moeite om in de film te komen. Als kijker krijg je toch de neiging om zo snel mogelijk alle verbanden tussen de verschillende verhalen te leggen. Terwijl er in het begin vooral symbolisch overeenkomsten en verschillen tussen de moeder-kind-relaties te ontdekken zijn. Natuurlijk blijkt Elizabeth de dochter van Karen te zijn en uiteindelijk – na veel ingetogen drama – vallen alle verhaallijnen samen. Mother & Child is een goed verzorgde, dramatische film die soms iets te obvious de symboliek laat zien, maar over de hele lijn overtuigt met sterke rollen voor Bening, Watts en Washington. Voor de Naomi Watts-fans; het was even stil rondom deze actrice (vorige release: april 2009, The International), maar volgende week volgt een thriller met Sean Penn (Fair Game) en in december de erg leuke, nieuwe Woody Allen-film (You will meet a tall dark stranger).
The Other Guys – Adam McKay
Cast: Will Ferrell, Mark Wahlberg; Release: 11-11-2010
Samuel L. Jackson en Dwayne Johnson spelen twee superagenten zoals we die kennen uit actiefilms: ze pakken met veel geweld en slimmigheden alle criminelen op, tot ze een keer goed op hun bek gaan. Dusdanig goed, dat ze niet door kunnen met hun werk. Dan is het tijd voor die andere gasten (zie de filmtitel); de twee suffe administratie-agenten gespeeld door Will Ferrell en Mark Wahlberg. Zodra deze twee sukkels op straat aan de slag gaan, raken ze in de problemen. Helden op sokken zijn het, maar wel met duistere verledens, die opspelen zoals de bonenschotel van gisteren.
Het gaat niet zo goed met komedies in de bioscoop. Of ze zijn te flauw (Grown Ups, Vampires Suck) of ze zijn te intelligent of fijnzinnig zodat ze de bios niet halen (Paper Man, Cemetery Junction). Dit jaar telt nog maar een paar humoristische films van hoog niveau (Due Date, Phillip Morris, Scott Pilgrim, You will meet a tall dark stranger). The Other Guys valt dankzij de aanwezigheid van Will Ferrell zeker weten meer in de categorie ‘flauw’ dan in de categorie ‘fijnzinnig’. Maar in tegenstelling tot Grown Ups, Vampires Suck of heel veel oude films met Ferrell, is The Other Guys best leuk. De film bevat veel grappen, waarvan de flauwheid net origineel genoeg is om je aan het lachen te brengen. En te houden. Anderhalf uur lang.
For the good of others (El Mal Ajeno) – Oskar Santos
Cast: Eduardo Noriega, Belen Rueda; Release: 18-11-2010
Ziekenhuisarts Diego is geestelijk afgestompt door het vele leed dat hij voorbij heeft zien komen. Patiënten, maar ook zijn vrouw en dochter behandelt hij als klussen die gedaan moeten worden. Tot hij een pistool op zich gericht krijgt door een man van een patiënte van hem. Hij wordt wakker in zijn eigen ziekenhuis, maar nu als patiënt, hij lijkt er weer snel bovenop, maar is wel degelijk veranderd.
El Mal Ajeno (For the good of others) is een psychologische thriller in een ER-setting. De eerste hulp-afdeling waar Diego werkt, wordt namelijk net zo hectisch in beeld gebracht als in de oude ziekenhuisserie. Het past zeer goed bij de eerst apathische en vervolgens overdreven alerte Diego. Dit had een prima thriller kunnen zijn, want er zijn genoeg spanningselementen aanwezig en vijandige personages die goed neergezet worden. Maar jammer genoeg koos regisseur Santos ervoor om de getroffen dokter met bovennatuurlijke (genezende) gaven op te zadelen. Dat hij er geen raad mee weet in een ziekenhuis bomvol patiënten, is logisch. Dat regisseur Santos geen raad weet met dit verhaalelement is precies de reden waarom je deze Spaanse film beter klinisch dood kunt verklaren. Beterschap Santos!
In de vorige edities van FILM 2010:
44: Die Fremde