Kaaskoppen

Dat Nederland veranderd is sinds het aantreden van de regering met/zonder de PVV, is dagelijks te merken, maar tot dusver werd het mij persoonlijk nog niet zo duidelijk als gisteren, toen ik naar het WNL-programma Ochtendspits keek. In een van de reclameblokken kwam de bekende spot “Milner Ideaal” voorbij. U weet wel, die commercial waarin wordt voorgesteld hoe een ideaal Nederland eruit ziet (er wordt gerept over een “ideale wereld”, maar met Lapland of Argentini� heeft het tafereel weinig van doen en de spot haakt ontegenzeglijk in op het debat over de Nederlandse identiteit). De strekking: dankzij het eten van minder vette Milner-kaas, lijken boeren op Rintje Ritsma, en zijn boerinnen welgevormde vrouwen als Wietske, Sietske, etc. Oorspronkelijk kwam aan het eind, na de reeks blondines, een zwartharige mediterraanse schone voorbij, die, zwoel in de camera kijkend zei: ”...en Fatima.” “Oh, Fatima…” reageert de voiceover dan, “Dat rekenen we ook goed.” Vanochtend echter werd de spot zonder die ontknoping vertoond: Fatima was uit de commercial verwijderd.

Dat is ongetwijfeld niet om politieke redenen gebeurd. Reclames worden wel vaker ingekort, waarschijnlijk om ze in te kunnen passen in een bepaald blok of om de prijs voor de zendtijd te drukken. Dat het me toch schokte, komt doordat de reclame naast de wervende boodschap nu eenmaal ook een inhoudelijk punt maakt, en wel binnen het verhitte debat over de Nederlandse identiteit. En door Fatima pardoes uit de reclame te verwijderen, wordt dat inhoudelijke punt radicaal veranderd in precies het tegenovergestelde. Eerst was het: Fatima hoort bij het ideale Nederland. Nu is het: het ideale Nederland is blond. Los van het abjecte van die laatste boodschap, is het vooral ook schokkend met welk gemak er op deze positie kennelijk stuivertje kan worden gewisseld om een bepaald doel te dienen.

Toevalligerwijs stelde de PVV gisteren voor een “allochtonenstop” in te stellen bij voetbalverenigingen in Den Haag. Waarom? Omdat allochtonen zorgen voor geweld en criminaliteit, en de verenigingen een kans moeten krijgen orde op zaken te stellen zonder instroom van nieuwe probleemgevallen, en daarna met een schone lei te beginnen. In zekere zin het landelijke immigrantenbeleid van de PVV in het klein.

Van links tot rechts werd geschokt en met walging geageerd. Ergens is dat logisch – het voorstel is nou eenmaal walgelijk en abject – maar aan de andere kant is het ook vreemd, want deze PVV-opvattingen zijn niet nieuw. Dit PVV-voorstel is simpelweg de praktische politieke invulling van een ideologisch gedachtengoed. De PVV ziet (moslim-)immigranten immers als nagenoeg gegarandeerde geweldplegers en criminelen. Als dat denkbeeld echt zou kloppen, dan is een allochtonenstop een niet meer dan logisch voorstel. Sterker: dan is het nog mild om allochtonen alleen bij voetbalclubs te weren.

Met andere woorden: dat de PVV apartheid wil invoeren, mag geen verrassing zijn voor wie het PVV-programma heeft gelezen, en voor wie weet dat politieke idee�n niet gratis zijn. Politieke idee�n moeten gevolgd worden door politieke daden. Ideas have consequences, zoals PVV-ideoloog Martin Bosma twee weken geleden nog zo mooi zei in Het Parool.

Waarom dan toch die stroom van verontwaardiging, ook van mensen die achter de afspraak staan die CDA en VVD hebben gemaakt met Wilders dat hun zogenaamde meningsverschillen over net dit onderwerp samenwerking niet in de weg hoeven staan? Een deel van de verklaring ligt volgens in dat wij gewend zijn aan een politiek discours waarin idee�n w�l gratis zijn, waarin politieke daden worden ingeruild, uitgesteld, of afgeschaft, wanneer dat een ander, praktischer doel dient: macht. Het is bij ons gewoon om te zeggen dat je opkomt voor gehandicapten, om daarna toch de Wajong onherstelbaar te beschadigen. Het is normaal om te beweren dat je de staatsfinanci�n op orde wilt brengen, maar vervolgens weigert om ook maar iets te hervormen aan ons sociale stelsel.

Ik denk dat je de ommezwaai van Milner in dat licht moet begrijpen: je kunt radicaal van positie wisselen als dat je doel – kaas verkopen – dient. Maar voor een politicus is die positie juist het doel. Politieke ruimte verwerven voor die positie is het verwerven van ruimte voor politieke daden die uit die positie voortvloeien.

Wilders is de enige die begrijpt dat de politiek in onze ontzuilde maatschappij een dergelijke radicaliteit vereist. Zolang zijn tegenstanders zich als kaaskoppen blijven gedragen, zal hij de winnaar blijven in de politieke arena.

(Overigens: wie gelooft dat het voorstel is ingetrokken, moet de uitzending van Met Het Oog Op Morgen van donderdag 21-10-10 even terugluisteren, waarin PVV-fractievoorzitter De Mos duidelijk maakt dat het voorstel niet wordt herroepen, maar wordt hernoemd. Dit omdat de tegenstanders de discussie vervuilden.)

Hanuman