print deze pagina

De eeuw van mijn moeder


Regisseur: Callie Khouri
Titel: Divine secrets of the yaya sisterhood
Hoofdrolspeler(s): Sandra Bullock, Ashley Judd, Ellen Burstyn
Datum bespreking: 03-11-2002
 
Divine secrets of the yaya sisterhood

De meest verrassende filmhits in de V.S. waren de afgelopen tijd My big fat Greek wedding en Divine secrets of the yaya sisterhood. Voor de duidelijkheid; verrassend in de V.S. wordt afgemeten aan het verschil tussen gemaakte kosten en uiteindelijke opbrengsten.

Divine sisters of the yaya secrethood is een chickflick voor dames op leeftijd. Women-bonding heette dat ten tijde van Fried green tomatoes en Steel magnolias, de klassiekers in het, tot dit jaar doodgewaande, genre. Anders gezegd een film vol kijvende wijven. Ik val qua leeftijd en sekse niet binnen de doelgroep. Om met deze wetenschap de bioscoop in te gaan getuigt toch van enige moed. Nu wil ik niet dat de lezers van de Recensent een overwinnaarsapplaus aanheffen ter mijner glorie. Ik ben nu eenmaal een celluloidsucker, dus die twee uur konden er ook nog wel bij. Daarnaast is het flauwe voordeel van deze vooroordelen dat zo’n film alleen maar kan meevallen.

Historisch besef

Sandra Bullock speelt Sidda Lee, een succesvolle toneelschrijfster in New York. In een interview met Time schildert ze haar jeugd slecht af, ten nadele van haar moeder. Dat gaat moeder Vivi (Ellen Burstyn) te ver. Het daaropvolgende telefoongesprek tussen New York en Louisiana eindigt met rake klappen; twee telefoons worden aan gort geslagen en moeder en dochter willen elkaar niet meer zien. (Slechte telefoonmanieren vormen sowieso een humoristische rode draad in de film). Vervolgens wordt Sidda Lee gekidnapt door de Ya-ya’s en naar Louisiana gebracht alwaar ze de geheimen van de Yaya te horen krijgt. Nee, het zijn geen aliens die haar ontvoeren, maar de vriendinnen van moeder Vivi. Drie dames van rond de zeventig, die het plan hebben opgevat Sidda en Vivi weer tot elkaar te brengen. Het middel dat ze gebruiken, heet hernieuwd historisch besef.


 

In lange flashbacks zien we hoe Vivi (nu gespeeld door Ashley Judd) opgroeide in de jaren 30 en 40, haar man verloor, troost vond bij zwarte huishoudsters en haar Yaya-vriendinnetjes. Door deze verhalen krijgt Sidda inzicht in wat haar moeder (in de jaren 50 en 60) tot drinken en slaan heeft gebracht.

Iets te onderhoudend

Divine secrets of the yaya sisterhood

Divine yaya’s of the secret sisters is een goed onderhoudend drama, met genoeg humor over krakkemikkige dames. Maar het drama onderhoudt mij een beetje te lang en de humor is soms iets te oudbakken. Regisseur Callie Khouri probeert met veel tijdreizen het tempo erin te houden en laat de oude dames veel drinken, hoesten en proesten. Om terug te keren naar de economische termen van het begin: hierbij val ik buiten de doelgroep. De dames naast me in de bioscoop zaten echter nog heerlijk onderuitgezakt in hun comfortabele doelgroep te genieten. Een lach, een traan en wat herkenning (‘had jij ook zo’n strooien hoedje vroeger?’).

Dankzij een groot inlevingsvermogen en wat geduld, kijk ik door de watergolven heen en ontdek nog genoeg genietbaars. Bijvoorbeeld het goede spel van Bullock, een actrice die overwegend kwakkelt in duffe rollen. Ook Ashley Judd en de oudere actrice Maggie Smith (hoofdrol in Gosford Park, hier één van de Yaya’s) leveren prima werk af. Sisters in da Yaya-hood is daarom een aanrader voor vrouwen op leeftijd en mensen die van goed acteren houden.

Oscar Krieger


 
Niets van deze pagina's mag worden overgenomen zonder uitdrukkelijke toestemming van de auteur.
copyright © de Recensent 2000-2002