de Recensent 07-01-2001
 
 

De alles of niets principes


 
 

van David Sylvian

Nooit eerder besteedde de Recensent aandacht aan een 'best of' cd. Over het algemeen is zo'n cd niet meer dan een hitsverzameling van de desbetreffende artiest. Dat het ook anders kan bewijst David Sylvian, met zijn recent verschenen dubbelaar 'Everything and Nothing'.

David Sylvian

David Sylvian (Kent, 1958) begon zijn carrière in de muziekindustrie op 16 jarige leeftijd als oprichter, zanger en frontman van de band Japan. Deze band nam tussen '78 en '82 een 5-tal studioalbums op, met 'Tin drum' ('81) als artistiek hoogtepunt. Toen de band eind '82 ophield te bestaan, richtte Sylvian zijn aandacht op een solocarrière. In de jaren die volgden nam hij vier platen op: 'Brilliant Trees' ('84), 'Alchemy - an index of possibilities´ (casetterelease,'85), 'Gone to Earth' ('86) en 'Secrets Of The Beehive' ('87). Na een aantal samenwerkingen met o.a: Robert Fripp, Holger Czukay, Ryuichii Sakamoto en het zwaar onderschatte Rain Tree Crow-project, verschijnt er pas na ruim twaalf jaar een nieuw soloalbum, 'Dead Bees On A Cake' uit 1999. En dan nu 'Everything and Nothing', het eerste retrospectief op Sylvian's solocarrière. 'Everything and Nothing' is geen 'best of' zoals we die van andere artiesten gewend zijn; hoe kan het ook anders? Deze 2-cd compilatie (3-cd in gelimiteerde oplage) biedt naast de gebruikelijke terugblik ook een blik in de keuken van het werk van Sylvian anno 2000. David ontwijkt op dit album namelijk de geijkte 'best of' benadering door veel recente liedjes - grotendeels overgebleven werk van de 'Dead Bees' sessies - met vroeger werk te combineren en door veel van de oudere liedjes, op de een of andere manier, van een nieuw jasje te voorzien. Zo zijn er nogal wat speciale versies van bestaande nummers op dit album te bewonderen, zijn alle nummers digitaal geremastered en is al het werk van voor 1984 opnieuw ingezongen. De set bevat o.a: Japan's 1981 hit 'Ghosts' in een remixversie en diverse rares als het uit '89 afkomstige 'Pop Song', de 'Secrets of the Beehive' outtake 'Ride' en het legendarische - verloren gewaande - Japan nummer 'Some Kind of Fool'.

Van Sylvian's magnum opus 'Secrets Of The Beehive' zijn drie tracks op deze verzamelaar opgenomen: 'Let The Happiness In', 'Orpheus' en 'The Boy With The Gun', stuk voor stuk delicate pareltjes zorgvuldig gecomponeerde 'luistermuziek'. Ook 'Ride' een stuk uit diezelfde opnamesessie, dat speciaal voor deze cd werd vervolmaakt, doet beslist niet onder voor de stukken die uiteindelijk de cd wel haalden. Je vraagt je af wat voor juweeltjes de beste man nog meer terzijde heeft geschoven. Zo'n beslissing legt ook direct de 'alles of niets' principes van David Sylvian bloot. De man is een ware perfectionist, muzikant in hart en nieren, maar vooral perfectionist. Hoe vaak kom je een bijna dertig nummers tellende dubbel-cd tegen waar geen slecht nummer op te vinden is? Goed, wellicht hadden een aantal bewerkte versies beter ongemoeid kunnen blijven, maar de Sylvian-leek zal het waarderen zoals u destijds het origineel waardeerde. Dat is ook de klasse van een verzamelaar van dit soort. Het is interessant voor fans en nieuwkomers.
   Het enige nadeel van deze cd is de documentatie. Er wordt weliswaar een mooi boekje bijgevoegd, maar enige relevante informatie omtrent de tracks kunt u er helaas niet in verwachten. Hoe komt dat toch dat platenmaatschappijen daar maar niet aan willen denken? Het zou toch ook een prima stukje reclame kunnen zijn voor de reeds bestaande cd's. En wellicht ligt deze overweging ook in de commerciële hoek, aangezien Sylvian nog onder contract heeft gestaan bij een andere platenmaatschappij…
   Al met al een prachtige plaat met muziek van een schijnbare eenvoud die ik niet anders kan classificeren als geniaal.


 
Erwin van Wouw
 
 
terug naar de hoofdpagina