Uitvoerende(n): D'r Sjaak
Titel: Zoë Muj (cdr)
Label: eigen beheer
Datum bespreking:
 

Deze recensie zal ik op grond van mijn herinnering moeten schrijven. Na twee of drie draaibeurten is deze cd-r al zo erg afgesleten dat geen cd-speler in mijn huis 'm nog wil pakken, zelfs niet de cd-speler hier in de studeerkamer, die toch de meest bekraste en bestofte cd's nog wel wil afspelen. Dus hier zit ik dan, hier zit ik dan toch echt, met op mijn afgeragde cd-speler een afgeragde cd van Soul Coughing en ondertussen tracht ik mij te herinneren hoe Zoë Muj ook alweer klonk (it's five a.m. and you are listening to los angeles and the radioman laughs 'cause the radioman fucks a model too).
Ik herinner mij deze Sjaak, die in de inlay zelf zegt: "Dizze cd kins ze 't beste loestere mit ing flesj bear of wien achter de kieze, zoë is ze och bedach en gemak". Ik herinner mij dat ik die raad heb opgevolgd en dat ik daar zat, met was het een weinig Delerium Tremens, was het een weinig Guiness, was het een weinig Young's Old Nick, was het een weinig Doreleï achter mun knoopsgat en dat ik teksten om mijn oren kreeg als: "doe bis zoë lielik, diene kop sjteet mich nit aa" en "Ich leëp dronke durg de sjtroat//zonder tramelant en zonder e woat//de luu achter de roete die zoage mich goa//en dat dat nit de iesjte kier woar//dan han ze wer voar, dan han ze wer voar" en "dan vroag ich mich aaf wie d'r Willem dat deed//wend heë mit e sjtuk in de bier op Soesdijk a geet" en "ooh wat cool, ooh wat cool//'t is de hoegste tied vuur inne blomkoël"; en ik herinner me dat het ondanks al dit soort teksten TOCH geen carnavalsmuziek was, maar in tegendeel lofi-achtige thuisknutselmuziek in de lijn van Blimey!, Baby Bird en Grandaddy maar dan wel de echt lofi lofi-variant hiervan. D'r Sjaak is de uiterste democratisering van de muziek: hij toont dat IEDEREEN een cd'tje kan maken. Daar is geen studio, geen dure opnameapparatuur, geen doortimmerd instrumentarium en zelfs niet echt vakmanschap voor nodig maar gewoon wat lef en welaan, misschien een flesj bear. Is Zoë Muj daarmee slecht, of vervelend om naar te luisteren? Nee, geenszins. Ondanks (of misschien juist wel dankzij) al zijn branie weet D'r Sjaak wel nummers te maken die zich in je kop nestelen (en dat is geen overbodige luxe als je je cd's brandt op cd-r's die van zulk een slechte kwaliteit zijn dat ze maar een paar draaibeurten meegaan). Vaak is het niet meer dan een eenvoudige gitaarslag en wat effectjes en toch is deze cd een paar zeer memorabele nummers rijk (Muk; Herfst; Sjwoar oge; Richtige keal en het titelnummer).

Zoë Muj is het werk van een creatief, origineel en getalenteerd persoon en niet zozeer het werk van een begenadigd muzikant. Dat dat alleen maar goed nieuws kan betekenen, omdat begenadigde muzikanten vaak strontvervelende muziek maken -zoals iedereen met een goed stel oren aan zijn kop zelf keer op keer kan constateren- behoeft geen verder betoog, maar niettemin zou het D'r Sjaak geen kwaad kunnen als hij in de toekomst een heel klein beetje beter zou weten waar hij naartoe wil. De nummers lijken nu erg getekend te worden door plotse invallen die D'r Sjaak in zijn (dronken?) kop gekregen heeft en dat pakt niet altijd even goed uit. Zo werkt die stemvervormer nogal op mijn zenuwen, temeer daar D'r Sjaaks eigen, onvervormde stem best te pruimen is. Wordt de stemvervormer uit bescheidenheid ingezet, of vindt D'r Sjaak het gewoon een leuk effect?
Sowieso gaan de effecten en de effectjes na een paar nummers een beetje storen. Dwars doorheen de effecten en de effectjes hoor je heel aardige, zij het wat simpele muziek, en je zou willen dat al die laweit eens even een minuutje of wat kon stoppen zodat je eens kon LUISTEREN naar de muziek. Muziek die dankzij de effecten en de effectjes soms een wat leutig karakter krijgen (dan toch carnavalsmuziek?), waar ze dat in hun naakte oervorm beslist niet hebben. En dat is jammer. Minder is meer. En blablabla. Enzo. Zoë Muj is best heel muj, onder, tussen, achter de trukendoos en soms ook dankzij de trukendoos. En D'r Sjaak is interessant genoeg om in de gaten te houden, want als hij zijn vorm zal weten te vinden, kan hij nog wel eens uitgroeien tot een van de interessantere act van vaderlandse bodem. Misschien is hij op zijn volgende cd, die En toch wakker moet gaan heten al een heel eind. D'r Sjaak weet in elk geval al dat hij voor En toch wakker minimaal 22 euro gaat vragen. Da's best Sjaak. Maar kom dan wel met een echte cd, en geen goedkoop cd-r'etje dat er na veel te weinig luisterbeurten al de brui aan geeft. En steek de cd in een mooi hoesje, je weet wel, zoeen met een rug met de bandnaam en de cdnaam erop enzo. En lever er een mooi boekje bij. Je weet wel, zoon boekje waaraan het niet zo duidelijk te zien is dat de scanner van de computer en de copyshop op de hoek er de voornaamste productiemiddelen van zijn geweest. En kom, last but not least, met een cd waar de effecten en effectjes wat meer op de achtergrond en de geweldige sfeer die Zoë Muj ademt wat meer op de voorgrond staat.

Tim Donker