Soundtrack The Insider

05-05-2000

sprookjes voor de late uurtjes

De film 'The Insider' gaat vergezelt van een soundtrack waarop een oud liedje van Massive Attack staat (een remix van het nummer 'Safe from harm', het orgineel is terug te vinden op het album 'Blue lines'), een compositie van Jan Garbarek (de special edit van 'Rites'),een nummer van van Gustavo Santaolalla ('Iguazu') en drie korte composities van Graeme Revell ('I'm alone on this', 'LB in montana' en 'Palladino montage'). Het album komt echter grotendeels voor rekening van Lisa Gerrard en Pieter Bourke, op wiens bijdragen deze recensie zich dan ook voornamelijk zal richten.

Gerrard maakte vanaf 1981 samen met Brendan Perry deel uit van het Australische duo Dead Can Dance, dat zich aanvankelijk profileerde met sferische doemmuziek in de lijn van bijvoorbeeld Joy Division, zoals is terug te horen op het titelloze debuutalbum en de 12-inch 'Garden Of The Arcane Delights'. Vanaf 1985 wordt er echter afstand gedaan van de contemporaine popcultuur en laat de band een eclectisch geluid horen middels, voor de popmuziek, niet alledaagse instrumenten als pauken, celli, violen en …. de menselijke stem.
Gerrard bewijst (soms woordloze) teksten te kunnen zingen op een welhaast onaardse, esoterische manier. De muziek van Dead Can Dance bleef gedurende hun hele carriere, die in 1996 ten einde komt met het album 'Spiritchaser' en de daaraan gekoppelde tournee, verrassen met een bijzondere elixer van klassieke muziek (onder meer geïnspireerd door componisten als Debussy en Pärt), middeleeuwse traditionals en ritme-invloeden van over de hele wereld (o.a. Afrika en Azië).

Multi-instrumentalist Pieter Bourke speelde mee als percussionist in de laatste tournee van Dead Can Dance. Hij had voor die tijd al enige reputatie opgebouwd met de Australische band Eden. Samen met Lisa Gerrard maakte hij het album 'Duality', waarvan twee nummers, 'Sacrifice' en het opzwepende 'Tempest', ook zijn terug te vinden op de sountrack 'The Insider'.

Helaas is het vaak zo bij soundtracks dat er lukraak wat liedjes bij elkaar worden geraapt, die daadwerkelijk niets toevoegen aan de bijbehorende film. Zo niet bij deze soundtrack. De muziek voegt een prachtige mysterieuze sfeer toe aan de film, maar is desondanks ook heel goed te beluisteren zonder beelden. De kracht van de muziek zit 'm juist in het feit dat de muziek beelden bij je oproept. cd cover o.s.t The Insider

Luister bijvoorbeeld naar 'Dawn of the truth', dat zich bijna als een hymne laat luisteren, het traag voortslepende 'Liquid moon', het ritmische 'The subordinate' of het emotionele, indringende 'Broken', waarmee het duo bewijst hoe mooi eenvoud kan zijn. De 8 liedjes die Gerrard en Bourke voor de soundtrack schreven zijn kort, de meesten niet langer dan twee minuten. De totale lengte van de C.D. bedraagt desondanks ruim drie kwartier, wat te danken is aan de twee nummers die eerder op 'Duality' verschenen en aan de bijdragen van Massive Attack, Jan Garbarek en Gustavo Santaolalla.

De sountrack 'The Insider' is een absolute aanrader, zeker voor liefhebbers van Dead Can Dance. De muziek leent zich niet voor elk moment van de dag, maar is vooral bedoeld voor de late uurtjes. U zorgt voor de wijn en het kaarslicht, Lisa Gerrard en Pieter Bourke maken, bijgestaan door eerder genoemde muzikanten, de intieme sfeer compleet met hun sublieme, sprookjesachtige klanken. Misschien een cliché, maar wel een verdomd lekker cliché!

Discografie:

Dead Can Dance:
Dead Can Dance ('84)
Spleen and ideal ('85)
Within the realm of a dying sun ('87)
The serpent's egg ('88)
Aion ('90)
A passage in time (compilatie, '91)
Into the labyrinth ('93)
Toward the within (live, '91)
Spiritchaser ('96)

Brendan Perry:
Eye of the hunter ('99)

Lisa Gerrard:
The mirror pool ('95)

Lisa Gerrard & Pieter Bourke:
Duality ('98)
Soundtrack 'The Insider' ('00)

Olaf Risee